Top 5 – Verpakte Horster gebouwen

De gebruikers zijn tijdelijk naar elders verhuisd, het gebouw is ontruimd, de bouwhekken liggen klaar. Kortom de vernieuwbouw van ’t Gasthoês staat na jaren van oeverloos geouwehoer eindelijk op het punt van beginnen.

Hamvraag is nu uiteraard of ’t Gasthoês gedurende de vernieuwbouw zal worden verpakt. Ik wil niet verhelen dat ik warm voorstander van verpakking ben. Christo heeft verpakking van gebouwen en ruimten tot kunst verheven (klik hier). Dat betekent niet dat elk verpakt gebouw een kunstwerk is. Of dat elke verpakker een kunstenaar is. Maar ook niet-Christo-verpakkingen doen wel iets met een gebouw. Je bekijkt het ineens met andere ogen. Het krijgt een andere dimensie. Niet zelden tilt verpakking een gebouw naar een hoger niveau. Sommige gebouwen zou je zelfs eeuwige verpakking toewensen.

In afwachting van een mogelijke Gasthoês-verpakking nu alvast de top 5 van verpakte Horster gebouwen. Komt ie:

5. Plus Lucassen, Patronaat (2018)

Het levende bewijs voor de stelling dat niet dat elk verpakt gebouw een kunstwerk of elke verpakker een kunstenaar is. Ik zou zelfs willen zeggen dat dit oerlelijke gebouw er door de afgelopen week aangebrachte verpakking alleen maar nóg lelijker op is geworden.


4. Voormalig gemeentehuis, Steenstraat (2017)

Half werk dit. Als je verpakt, verpak dan ook meteen goed, van de plint tot de nok.


3. Pastorie, Hoofdstraat (2016)

Probleem van veel Horster verpakkingen is dat ze te lichtdoorlatend zijn. Zo ook in dit geval. Hoe minder lichtdoorlatend, hoe meer aan de verbeelding wordt overgelaten. Verder weinig mis met deze verpakking. Dat de verpakker het koetshuis is vergeten, zij hem/haar vergeven. Ernstiger zijn de bouwhekken en de op de verpakking aangebrachte reclame.


2. Appartementengebouw, Dr. Van de Meerendonkstraat (2018)

Bouwhekken en betonmixer weghalen en daarna nooit meer iets aan veranderen. Hoopte ik. Natuurlijk weer niet gebeurd.


1. Voormalige Sint-Norbertuskerk, Gebroeders van Doornelaan (2015)

Zal er ooit een Horster gebouw nog mooier worden verpakt? ’t Gasthoês wellicht?

Klein mysterie 756 – Koeien en Polen en schaamte

Ik had het heet gisteren om 15.30 uur, bij een temperatuur van ruim 34 graden.

Ik ging een stuk fietsen.

Ik kwam in Kronenberg en ik vroeg me af hoe fijn het eigenlijk is om op vrijdag 3 augustus 2018 om 16.01 uur koe in Kronenberg te zijn. De hitte, de vliegen, het gebrek aan schaduw, de oormerken (klik op de pijl om het filmpje te starten).



Ik kwam in Sevenum en ik vroeg me af hoe fijn het eigenlijk is om op vrijdag 3 augustus 2018 om 17.00 uur Pool in Sevenum te zijn. De hitte, de vliegen, het gebrek aan schaduw, het zware werk (klik op de pijl om het filmpje te starten).



Ik vroeg me af met wie ik het meeste medelijden had. De koeien hebben geen keus. De Polen wel?

Ik moest denken aan het stukje van de hand van gemeenteraadslid Roy Bouten (PvdA) deze week in Hallo Horst aan de Maas (klik hier). Volkomen terecht verdedigt hij daarin het besluit om vorige week donderdag bij een temperatuur van 38 graden het ophalen van huisvuil te staken: ‘Ik ben blij dat voor het welzijn van de medewerkers is gekozen.’ Even terecht stelt hij dat ook andere beroepsgroepen met deze temperaturen onder soms hele zware en warme omstandigheden recht hebben op een veilige werkomgeving, ‘van de post tot groenonderhoud, van wegenwacht tot hulpdiensten’.

Ik moest daarna weer denken aan die Polen in Sevenum en aan al die andere Polen en andere Oost-Europese arbeidsmigranten en expats in Horst aan de Maas. Is er ook iemand die zich bekommert om hun welzijn, om hun arbeidsomstandigheden, om hun veilige werkomgeving, nu zij met deze temperaturen onder soms hele zware en warme omstandigheden beulswerk moeten verrichten?

Ik vroeg me af waarbij die Polen eerder op één hoop kunnen worden geschaard: bij de post, het groenonderhoud, de wegenwacht en de hulpdiensten? Of toch bij de koeien?

Ik bedacht me dat ik het antwoord eigenlijk wel weet.

Ik schaamde me weer even inwoner van Horst aan de Maas te zijn.

(Voordat ik opnieuw hordes PvdA’ers over me heen krijg: ik verwijt Roy Bouten (of de PvdA) niet dat hij in zijn stukje niet aan de Polen refereerde. Zijn stukje ging namelijk over mensen die werkzaam zijn in de openbare dienstverlening. Wat ik alle politieke partijen in Horst aan de Maas en het merendeel der werkgevers wel verwijt is dat ze onvoldoende oog hebben voor de leef- en arbeidsomstandigheden van in deze gemeente werkzame Polen en andere Oost-Europeanen.)