Klein mysterie 530 – Fietsreclame

Zo, vandaag voor de verandering eens een serieuze poging de creatieve geesten onder de Horst-sweet-Horst-lezers aan het denken en liefst ook aan het werk te zetten.

Elke regelmatige gebruiker van de fietsenstallingen bij station Horst-Sevenum zal het bekend voorkomen: treinreis voltooid, je wilt je fiets uit de stalling halen, blijkt het zadel ineens voorzien van een reclamedragend hoesje of hangt er een flyer aan het stuur.

Is het geen nooit geëffectueerd dreigement van de politie,

dan wel een kortingsbon van Staatsie 1866.

Is het geen aankondiging van een outdoor event in Zeilberg,

dan wel een ongetwijfeld ludiek bedoelde tekst van de gemeente Horst aan de Maas op een geplastificeerde bruine ondergrond (hoezo ‘Wij hebben duurzaamheid hoog in ons vaandel staan’?).

Natuurlijk, er zijn ergere dingen, maar ik ben niet gediend van deze reclame. Ik moet immers maar zorgen er op een niet milieuvervuilende manier vanaf te komen, terwijl ik er nota bene niet eens om heb gevraagd. Bovendien hebben mensen gewoon met hun klauwen van andermans spullen af te blijven. Zeker als het een geleidelijk steeds kwetsbaarder wordende Batavus Bato betreft.      

Daarom zin ik op een manier om voortaan van deze troep verschoond te blijven. En daarvoor zou ik dus de hulp van creatieve geesten willen inroepen. Zelf kom ik namelijk niet zo heel ver. Ja, ik weet dat er naar analogie van de brievenbussticker een nee-nee-fietssticker bestaat (‘Géén zadelreclame, géén stuurreclame’). Nog los van de te betwijfelen effectiviteit daarvan: die sticker is zó lelijk, dat ik mijn fiets er beslist niet mee ga bevuilen.

Het huren van een fietskluis behoort eveneens tot de mogelijkheden, is waarschijnlijk zelfs zeer effectief, maar kost de lieve som van 109 euro per jaar, hetgeen de waarde van mijn zo geliefde Batavus Bato vele tientallen euro’s te boven gaat.  

Een andere optie is het aanschaffen van een fietshoes. Even googlen leert dat ik dan aanzienlijk minder kwijt ben: met een tientje ben ik al een heel eind. Alleen leert datzelfde googlen me tevens dat een fietshoes ook wel door het leven gaat onder de benaming ‘fietspyama’. En als ik iets mijn Batavus Bato niet wil aandoen, is het wel dat ik ’m een fietspyama aantrek. Aan mijn fiets geen fietspyama. Er zijn grenzen.

Ik zou m’n fiets ook onder stroom kunnen zetten, maar gezien m’n notoire onhandigheid is de kans levensgroot dat ik zelf tot de eerste slachtoffers zou behoren. En aan het insmeren van de fiets met uitwerpselen kleven min of meer vergelijkbare problemen. Om een lang verhaal kort te maken: mijn creativiteit in dezen is uitgeput. Wie heeft een effectieve, en liefst esthetisch enigszins verantwoorde oplossing om te voorkomen dat mijn fiets ook in de toekomst wordt behangen met reclame?