Actualisatie – Top 5 Vergelijkingen van Horst en omgeving met archetypische plaatsen, streken, gebouwen en wijken (3)

Er zijn mensen die denken dat Horst-sweet-Horst serieus wordt genomen in de kringen die ertoe doen. Bij de publicatie van elk nieuw stukje zou een siddering door Horst aan de Maas gaan. Zelf weet ik wel beter. Waarschuwingen van Horst-sweet-Horst worden om de haverklap in de wind geslagen, briljante ideeën telkenmale volledig genegeerd, vernieuwende inzichten stelselmatig doodgezwegen, doorwrochte adviezen consequent belachelijk gemaakt.

Eén voorbeeld ter illustratie van het voorgaande: de vergelijkingen van Horst en omgeving met archetypische plaatsen, streken, gebouwen en wijken. U kent ze wel: Griendtsveen het Venetië van het noorden (Urheber onbekend), Horst het Wageningen van het zuiden (Romé Fasol), de kasteelruïne de Eiffeltoren van Horst (Geer Selen), de Rode Kruislocatie in het centrum van Horst het Quartier Latin van het noorden (Leon Litjens), het meertje achter het Parkhotel de Rivièra van Horst (Dagblad De Limburger), het Wilhelminaplein het klein Vrijthof (Rudy Tegels), Horst aan de Maas het Volendam van Limburg (Kees van Rooij).

Een en ander maal heeft Horst-sweet-Horst de afgelopen jaren geageerd tegen dit verderfelijk gebruik. Op 26 juli 2010 bijvoorbeeld: ‘Hotemetoten die doen alsof vergelijkingen met andere plaatsen, wijken of gebouwen nodig zijn om hun eigen plaats, wijk of gebouw te doen opstomen in de vaart der volkeren, maar in werkelijkheid kampen met een minderwaardigheidscomplex van zorgwekkende omvang.’ En op 20 september 2010: ‘Weg met dat Calimero-gedoe! Enig zelfbewustzijn kan beslist geen kwaad. Zelf archetype worden, dat zou voortaan het streven moeten zijn. Potentie genoeg.’ En op 13 februari 2012: ‘Overigens blijf ik die vergelijkingen van Horst en omgeving met archetypische plaatsen, streken, gebouwen, wijken en pleinen zien als uitingen van een minderwaardigheidscomplex.’ 

Zou Horst-sweet-Horst waarlijk de Horster slijpsteen van de geest zijn die sommigen er in zien, dan zou niemand het ooit nog in z’n hoofd halen een archetypische vergelijking te maken met Horst (aan de Maas) als lijdend voorwerp. De werkelijkheid is helaas anders. De vergelijkingen waarin Horst aan de Maas fungeert als het-kleine-broertje-van blijven maar opduiken. Deze week was het weer eens raak. Wittenhorst-voorzitter Ton Hagens afgelopen dinsdag in Dagblad De Limburger: ‘Wij willen als het ware het Papendal (een topsporttrainingslocatie in Arnhem) van het zuiden worden.’ Fout! Beschik je met sportpark Ter Horst over een unieke accommodatie, een Groene Kathedraal, ga je die vergelijken met Papendal! Papendal, dat associaties oproept met naargeestige trainingskampen, met turnmeisjes die worden afgeknepen, met de megalomanie van het FC Hollywood aan de Rijn.

Kom op, Ton! Kom op, andere Horster ertoe-doeners! Kop omhoog, borst vooruit! Zelfbewustzijn! Schud dat minderwaardigheidscomplex nou eens af! Heus, jullie kunnen het!