Intermezzo – WK-versieringen

Geen opportunistischer volk dan supporters of wat daarvoor door moet gaan. Zijn de verwachtingen hooggespannen of gaat het goed, dan roeren ze zich massaal. Zijn de verwachtingen gering of gaat het slecht, dan geven ze niet thuis. Terwijl het natuurlijk net andersom zou moeten zijn: draait het toch al goed, dan zijn die aanmoedigingen overbodig, maar zit het allemaal tegen of dreigt de ondergang, dan zouden massale steunbetuigingen juist nog een wending ten goede kunnen brengen.

Omdat ik mijn pappenheimers dus ken, verbaasde het me niet dat ik bij terugkomst van mijn Verschnaufpause  nauwelijks Oranjeversieringen aantrof (waarbij zij opgemerkt dat ik nog niet in Kronenberg ben geweest). En het weinige wat er hing en stond, maakte vooral een plichtmatige indruk: ‘Er is een WK aanstaande, dus we moeten weer.’

Hoe anders was het bij het vorige WK, vier jaar geleden. Hele straten kleurden oranje en iedereen leek elkaar te willen overtreffen in creativiteit en originaliteit. Vanwege die overvloed was het samenstellen van een Horst-sweet-Horst top 5 van WK-versieringen destijds a pain in the ass. Nummer 1 werd uiteindelijk een installatie in een voormalige etalage aan de Spoorstraat in Tienray.

Bij het EK van twee jaar geleden beleefde die Tienrayse installatie een reprise, hetgeen me enigszins teleurstelde: ik had gehoopt op een nieuwe eruptie van creativiteit.

Hoe zou het ditmaal zijn? Niets? Weer op de automatische piloot kabouter Willem met voetbalplaatjesbord tevoorschijn getoverd? Of toch iets nieuws? Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en toog vrijdag naar Tienray. En ziedaar:

Een compleet vernieuwd, fraai ensemble, waarvan een enigszins pikante kleurplaat (nog daterend van het EK 2000) een van de meest in het oog springende elementen vormt:

Wel heeft het er alle schijn van dat hier op twee paarden wordt gewed: tegenover het oranjesjaaltje, de oranje bal, de juichleeuwen en kabouter Willem staan een Braziliaans petje, shirt en broek en een in een Braziliaans shirt gehulde leeuw. En een foto van juichende Brazilianen is nog tot daar aan toe, maar waarom juist een foto waarop David Luiz, de verschrikkelijkste (en meest overschatte) aller Brazilianen, zo prominent aanwezig is?

Enfin, laat ik mijn zegeningen tellen, niet klagen en gewoon tevreden zijn tenminste één originele WK-versiering te hebben gevonden.

N.B. Als de observatie waarmee dit stukje opende (alleen als het goed gaat, doen supporters van zich spreken) klopt, staat ons de komende dagen (weken?) tegen alle verwachtingen in nog een hausse aan WK-versieringen te wachten. Komt het misschien alsnog tot een nieuwe top 5.