Klein mysterie 570 – Parkeren (1)

Als het gaat om (gratis) parkeerplaatsen heeft Horst aan de Maas een naam hoog te houden. Er kan geen locatie in het Horster centrum vrijkomen of ze wordt bestemd tot parkeerplaats. Allerlei ambitieuze plannen uit het verleden ten spijt ondergaat momenteel dus ook het gebied tussen Loevestraat en Wilhelminaplein dezelfde metamorfose die bijvoorbeeld de gebieden tussen Hoofdstraat en Doolgaardstraat en tussen Steenstraat en Herstraat eerder eveneens ondergingen.

Waar andere gemeentebesturen groene of culturele aspiraties koesteren, doet Horst aan de Maas z’n best uit te groeien tot mekka voor de heilige koe. Elke gemeente krijgt het gemeentebestuur dat ze verdient, zullen we maar zeggen.

Al jaren ben ik een vurig pleitbezorger voor invoering van betaald parkeren in het centrum van Horst: als die kostbare centrumruimte dan toch zo nodig dient te worden opgeofferd aan blik, moet er ook maar iets tegenover staan. Ik heb niet de indruk dat ik me heel erg populair maak met deze opvatting. Geeft niets, mijn eerste levensdoel is niet om me populair te maken met mijn opvattingen. Bij politieke partijen ligt dat anders. En dus zijn die unaniem van mening dat betaald parkeren in Horst aan de Maas gratis dient te blijven. Want zonder gratis parkeerplaatsen is Horst ten dode opgeschreven. ‘No parking, no business’ is bijvoorbeeld het doembeeld waarmee Essentie zieltjes probeert te winnen. Diezelfde partij noemt gratis parkeren in zijn verkiezingsprogramma ook een randvoorwaarde voor ‘een bruisende lokale economie’.

Voor mijn gevoel allemaal lulkoek van de eerste orde, maar probeer dat maar eens hard te maken als niet ingewijde. Een artikel in Trouw van 31 mei kwam daarom als geroepen (klik hier). Journaliste Dorien Pels voert daarin Giuliano Mingardo op. Mingardo is onderzoeker aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij koppelde gegevens over het winkelgedrag van zeventigduizend Nederlanders aan informatie over parkeren in de winkelgebieden die zij hadden bezocht. Zijn conclusie: er is geen enkel verband tussen het winkelgedrag en hoe of tegen welk tarief auto’s konden worden geparkeerd, ongeacht de grootte van het winkelgebied. Mingardo: ‘Gemeenten hebben de neiging om mee te gaan in de wens van winkeliers voor meer, goedkoop en dichtbij parkeren, maar het slaat eigenlijk nergens op.’  

Geïnteresseerden in de materie zouden beslist ook de samenvatting moeten lezen van een voordracht die Mingardo op 17 april hield (klik hier). In die voordracht rekende hij voor eens en voor altijd af met een aantal ficties, waaronder die van ‘gratis parkeren’ en ‘no parking, no business’.

Zou Mingardo z’n voordacht ook eens voor een Horster gehoor moeten houden? Opdat het roer hier eindelijk omgaat? Ach, die moeite kan hij zich beter besparen. Je hoort het de dames en heren lokale politici al zeggen: ‘Wat weet zo’n man nou van Horst?’, ‘Horst valt niet te vergelijken met andere plaatsen’, ‘Het Centrummanagement is ook niet van gisteren’, ‘Jan Nabben zegt het, dus is het zo’ enzovoort enzovoort. Zoals Mingardo zelft zegt: emoties en onderbuikgevoelens dicteren het parkeerbeleid. Ook in Horst. Juist in Horst.