De Horster politie en de sociale media, dat blijft maar een
problematisch huwelijk. Dit weekend was het weer raak. Vrijdagmiddag zag deze politietweet het levenslicht: ‘Buitengebied
Kronenberg-Sevenum: Witte bestelbus gespot met Frans kenteken en 2 mannen met
weinig goeds in de zin. 0900-8844 als je ’m ziet.’
Precies 24 uur later volgde een nieuwe tweet: ‘De bus met Frans kenteken blijkt van een
Sevenumse man te zijn … die deels in Frankrijk woont! Niks aan de hand. Bedankt
voor de retweets.’
En daar bleef het bij. Géén openbare excuses aan de
Sevenumse man, géén uitleg over hoe het zo heeft kunnen komen, géén antwoorden
op de vele vragen die gesteld werden op de Facebookpagina van de politie
(waarop de tweet eveneens verscheen), géén mea culpa voor de veroorzaakte
onrust, überhaupt geen mea culpa.
Wat ik graag zou willen weten, is wat vooraf is gegaan aan
het verzenden van die eerste tweet. Een telefoontje van een verontruste burger?
Een waarneming van de politie zelf? En waar kwam de wetenschap vandaan dat de
mannen weinig goeds in de zin hadden? Meer in het algemeen: welke afwegingen worden
gemaakt alvorens een tweet de deur uitgaat? Waarom dit wel en waarom dat niet? Hoe
ernstig moet het verdachte feit zijn? Hoe sterk moet de verdenking zijn?
Rechtvaardigt één telefoontje bijvoorbeeld een tweet? Of is het aloude principe
van check and double check nog altijd
in zwang?
De tweede tweet intrigeert me zo mogelijk nog meer dan de
eerste. Omdat de bus van een Sevenumse man blijkt te zijn, is er niets aan de
hand. Dat wekt de suggestie dat er wel wat aan de hand was geweest als de bus
van een Franse, Spaanse, Marokkaanse, Oegandese of Tuvaluaanse man was geweest.
Een valse suggestie, want er was niets aan de hand omdat er niets aan de hand
was. Dat die man uit Sevenum komt, verklaart hoegenaamd niets, of het zou zo
moeten zijn dat het Sevenummerschap per definitie impliceert dat je niets doet
wat niet door de beugel kan.
Als de (Horster) politie zich zo nodig op de sociale media wil
begeven, dan brengt dat ook een aantal verplichtingen met zich mee. Zoals de
plicht tot uiterste zorgvuldigheid. Zoals de plicht elk woord op een
goudschaaltje te wegen. Zoals de plicht te reageren op serieuze vragen die
voortvloeien uit de aan de openbaarheid prijsgegeven berichten. Zoals de plicht
verantwoording af te leggen voor achteraf onjuist gebleken berichten. Veel te
vaak blijft dit allemaal achterwege, met insinuaties, speculaties, valse
beschuldigingen en een hoop onrust tot gevolg. Hoogst irritant, hoogst
contraproductief.
Brachten de tweets dan helemaal niets goeds? Toch wel: de
verrukkelijke kop ‘Politie waarschuwt voor Fransmannen’ op de website van
omroep Reindonk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten