Klein mysterie 595 – Boodschappenbriefje (8)

Elke gek z’n gebrek. Zo ben ik sinds enkele jaren opraper van Horster boodschappenbriefjes. Hoewel ik mezelf niet als dwangmatig opraper zou willen betitelen heb ik inmiddels wel een collectie opgebouwd die bestaat uit meer dan honderd exemplaren. Met het interpreteren van die briefjes kun je avonden vullen: zou de schrijver nou een bijstandsmoeder met drie kinderen of een bankdirecteur zijn? Hoeveel gezinsleden hebben een bijdrage geleverd aan het briefje? Leiden schrijvers van chaotische briefjes ook een chaotisch leven? Is de auteur dialectspreker? U ziet, een vrij onschuldig vermaak, zonder enige wetenschappelijke pretentie.

Het merendeel van de opgeraapte briefjes is niet heel bijzonder. Iets in de trant van ‘1 pond suiker, 2 kroppen sla, 2 pakken yoghurt, Pringles (paprika), 1 fles cola’ en dat was het dan. Valt niet zo heel veel aan te interpreteren. Zo af en toe doe ik ook wel eens mooie vondsten. Doemt er ineens ‘petatte’ op tussen de afbakbroodjes, de peperkoek en de muntthee. Is ‘muziek’ verdwaald op een briefje met biogarde, brie en avocado. Stuit ik op het prachtige ‘kluutjes’, zonder te weten wat de schrijver daarmee zou kunnen bedoelen. Tref ik een klassieker als ‘champions’ aan in het gezelschap van kougum, foolie en ertesoep.

Bijzonder zijn ook de niet in het Nederlands geschreven briefjes. Zo bevinden zich in mijn collectie Duits-, Pools- (minder dan je misschien zou verwachten) en Engelstalige briefjes. Absoluut pronkstuk in dit genre is een briefje dat ik een jaar of twee geleden opraapte bij de ingang van Albert Heijn:

Arabisch? Farsi? Omdat ik het opraapte bij Albert Heijn ging ik er vanuit dat het een boodschappenbriefje is, maar voor hetzelfde geld zou het ook een doktersrecept of spiekbriefje kunnen zijn. Bij gebrek aan iemand in mijn omgeving die het Arabisch of Farsi machtig is, leidde het briefje twee jaar lang een slapend bestaan. Totdat ik onlangs mijn kans schoon zag, toen ik dankzij de 1e Horster Twittershow in contact kwam met Shatha Jahola – Horsterse van Irakese afkomst. Kon zij het briefje misschien duiden? Jazeker! Shatha was zelfs meteen bereid het uit het Arabisch in het Nederlands te vertalen (waarvoor ik haar bij dezen graag mijn eeuwige dank betuig). Komt-ie:

5 Tonijn

4 Dressing

2 Zout

4 [doorgekrast]

4 [maar nu in het Arabisch!] Dreft

pak melk 

3 [in het Arabisch] olijfolie

2 [in het Arabisch] witte kaas

1 [in het Arabisch] meel

Inderdaad een boodschappenbriefje! Fascinerend! En dan bedoel ik niet zozeer de producten als wel de cijfers. Hoewel niet helemaal valt uit te sluiten dat het om 5 tonijnen, 4 dressings enzovoort gaat, houd ik het erop dat hier sprake is van een nummering. Is dat op zich al vrij uniek, het feit dat de schrijver met de nummering ogenschijnlijk flink in de knoop is geraakt, maakt dit briefje helemaal tot een topstuk in mijn collectie. Op 5 en 4 valt niets aan te merken. Daarna lijkt de auteur de draad te zijn kwijtgeraakt: hij of zij laat de 4 volgen door een 2, begint te krassen, schakelt van onze Arabische cijfers over op Arabisch-Indische, gebruikt weer een 4, laat het pak melk ongenummerd en telt vervolgens doodleuk terug van 3 tot 1. Waarom trouwens beginnen bij 5 en eindigen bij 1? Andersom had toch veeleer voor de hand gelegen? Volledig van het padje, deze meneer dan wel mevrouw? Of bevat dit briefje een logica die te hoog is gegrepen voor deze kaaskop?