De jaren zeventig in volle glorie, badend in de zon. Het jongetje rechts is ongetwijfeld
gestoken in een korte broek. Schreeuwerigheid zal pas in de volgende decennia
haar intrede doen in het straatbeeld. Fier torenen antennes uit boven de zadeldaken.
De lantaarnpalen moeten het doen met een plat dak. Autoverkeer is nog toegestaan
in beide rijrichtingen, in de Kerkstraat, in de Steenstraat, op het Sint-Lambertusplein,
zelfs in de Loevestraat. Maar geen rijdende auto’s. Wel verkeersborden in
overvloed. Blau, blau, blau blüht der Volkswagen, al net wel of nog net niet
voorzien van een verplichte autogordel. De gesloten gevelwand rechts staat als
een huis. Op de laagste gevel een rood bord met daarop in witte kapitalen het
woord ‘Kapsalon’. Kapsalon Kleeven – guitige kapsalonnamen zullen pas in de
volgende decennia hun intrede doen. Kleuterherinneringen aan zaterdagochtenden
in de afgeladen wachtruimte, zittend op een houten stoeltje, naast m’n vader, eindeloos
wachtend op m’n beurt. Vleugje Stille Zuidzee dankzij het aquarium in de hoek. Verveeld
plaatjes kijken in de tijdschriften uit de leesmap. Vader Lowie en zoon Theo Kleeven
knippend. En scherend. En orerend. Eindelijk aan de beurt. Knip knip knip en
klaar is Kees. Hup, snel de deur uit, de jaren zeventig in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten