Een verschijnsel dat je de laatste jaren ’s avonds vanaf een uur of zeven steeds vaker ziet, is dat van (meestal) twee vrouwen die een wandelingetje maken. Af en toe eens een echtpaar, maar overwegend toch vrouwen. Opmerkelijk, want bijvoorbeeld in Italië zijn het vooral mannen (en in mindere mate gezinnen) die ’s avonds een ‘passagiata’ (ommetje) maken. Maar dit laatste terzijde. Wat ik me bij die wandelende Horster vrouwen afvraag, is waarmee hun mannelijke partners zich bezighouden op het moment dat ‘de vrouw’ aan de wandel is. De afwas? De kinderen naar bed brengen? Het onderhouden van hun buitenechtelijke relatie? Er zijn waarachtig wel zinniger vormen van tijdsbesteding te bedenken. Zoals? Stoepranten!
Mannen van Horst: zet alle schroom overboord, laat het kind in jezelf weer opbloeien en ga ’s avonds tussen zeven en acht stoepranten! Die afwas kan wel even wachten totdat vrouwlief weer thuis is en de kinderen – en desnoods je buitenechtelijke partner – neem je gewoon mee. Stoeprantvriendelijke straten zijn er nog meer dan voldoende te vinden in Horst en anders moet de gemeente behalve voor pannakooien en skatebanen ook maar voor stoeprantstraten zorgen.
Als de Horster mannen eenmaal gehoor hebben gegeven aan deze oproep en het stoepranten weer vast verankerd is in de Horster cultuur, dan neem ik wel contact op met de Unesco. Want zeg nu zelf, wat verdient eerder een vermelding op de Werelderfgoedlijst voor Immaterieel Erfgoed: stoepranten of het Oud-Limburgs Schuttersfeest?
Mannen van Horst: zet alle schroom overboord, laat het kind in jezelf weer opbloeien en ga ’s avonds tussen zeven en acht stoepranten! Die afwas kan wel even wachten totdat vrouwlief weer thuis is en de kinderen – en desnoods je buitenechtelijke partner – neem je gewoon mee. Stoeprantvriendelijke straten zijn er nog meer dan voldoende te vinden in Horst en anders moet de gemeente behalve voor pannakooien en skatebanen ook maar voor stoeprantstraten zorgen.
Als de Horster mannen eenmaal gehoor hebben gegeven aan deze oproep en het stoepranten weer vast verankerd is in de Horster cultuur, dan neem ik wel contact op met de Unesco. Want zeg nu zelf, wat verdient eerder een vermelding op de Werelderfgoedlijst voor Immaterieel Erfgoed: stoepranten of het Oud-Limburgs Schuttersfeest?
In Horst ligt voor mij de bakermat van het stoepranten. Ik heb mijn kinderjaren doorgebracht in een stoeprantloze straat te Oirsbeek, dus ieder bezoek aan mijn opa en oma in Horst was alleen al een feest vanwege de gelegenheid tot stoepranten die de Westerholtstraat (één van de drie straten waaraan het huis van mijn grootouders gelegen was) bood. Mocht een plaats op de Werelderfgoedlijst te hoog gegrepen zijn, dan is het misschien een troost dat de stoepranten van de Westerholtstraat een mooie plaats op mijn persoonlijke monumentenlijst gekregen hebben.
BeantwoordenVerwijderen