Mild gekruid

maandag 26 april 2010

Intermezzo – Jachthut (8)

Het genoegen van jachthutten zit ‘m vooral in het ontdekken ervan. Gezeten in de trein onderweg naar Amsterdam meende ik twee weken geleden tussen de spoorlijn en de Kanaalweg maar liefst twee jachthutten te ontwaren, waarvan de tweede, net voor sportpark De Wiek in Griendtsveen, me er niet al te best aan toe leek. Ik nam me voor een en ander op de terugweg aan een nadere inspectie te onderwerpen (voor zover mogelijk in een trein op volle snelheid). Het kwam er niet van omdat ik vanaf Eindhoven in het gezelschap verkeerde van een fanatieke Ajax-supporter en twee van z’n kameraden, die me nauwgezet alle – enkele dagen later alweer achterhaalde – perikelen rondom de bekerfinale uit de doeken deden. Aan de jachthutten dacht ik niet meer. Welbeschouwd maar goed ook, want ik zou natuurlijk een wel heel provinciaalse indruk hebben achtergelaten op die aanhangers van een randstedelijke voetbalclub als ik ter hoogte van de Grauwveenweg had gezegd: ‘Allemaal goed en wel heren, die bekerfinale, maar hier langs de spoorlijn staan hoogstwaarschijnlijk twee jachthutten waarvan het bestaan me tot vanochtend onbekend was en die ik graag nogmaals in me op zou willen nemen.’
Aan twijfel over het bestaan van jachthutten heb je ook niks, dus zat er weinig anders op dan een goede gelegenheid af te wachten om de twee mogelijke jachthutten van dichtbij te gaan bekijken. Vorige week zaterdag was het zover. Ik heb er in totaal naar schatting een kilometer of zes voor moeten lopen, maar elk van die zesduizend meters was het waard. Aangename temperatuur, wolkenloze hemel, ontluikende natuur, wegsprintende reeën, exotische vogels. Met als toetje twee jachthutten. De ene van een nog niet eerder waargenomen modeldat ik zou willen kwalificeren als het umpirestoeltype. De andere van een eveneens nog niet eerder waargenomen model dat ik zou willen kwalificeren als het tweede-leven-voor-een-veevoederinstallatie-type. Meer specifiek: het gevelde tweede-leven-voor-een-veevoerderinstallatie-type. Want in zijn val heeft een berk deze jachthut meegesleurd (ik veronderstel tenminste dat het niet andersom is gegaan). Heeft ook wel iets, moet ik zeggen: een gevelde jachthut. Zo beleefde ik, op onvoorziene en wel zeer indirecte wijze, toch nog enig plezier aan Ajax-VVV.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten