Tot de grotere geneugten van het leven behoort de onverwachte confrontatie met dit soort mededelingen. Die zijn waarschijnlijk geboren uit de gedachte ‘laten we maar vertellen waarmee we bezig zijn, dan nemen we zeurkousen met lastige vragen de wind uit de zeilen’. Eerlijk is eerlijk: geen gekke gedachte. Dat wil zeggen: als de uitwerking goed is. Zo niet, dan is het effect averechts. Dan schep je geen duidelijkheid, maar zaai je twijfel en verwarring. Dat leidt dan weer tot stukjes van zeurkousen met lastige vragen. Zoals in dit geval. Want het lijkt me uitgesloten dat ik zonder die mededeling ook maar een letter aan dit bosperceel zou hebben gewijd. Maar die mededeling verplicht me er gelukkig toe.
‘Hier wordt gewerkt aan een natuurlijk bos’, luidt de kop; ‘Bomen vellen’ de onderkop. Werken aan een natuurlijk bos. Door wie dan wel? De enige die bij mijn weten aan een natuurlijk bos kan werken, is de natuur. Anders is het geen natuurlijk bos meer. Is de mens natuur? Nee, natuur is juist (volgens Van Dale) ‘wat de mens om zich heen ziet en wat beschouwd wordt als nog niet door de mens gewijzigd’. Wie werkt hier? De mens. Duidelijk, met dat werken aan een natuurlijk bos hebben we een contradictio in terminis in optima forma te pakken.
Bevat de mededeling nog meer lekkers waaraan taalliefhebbers hun vingers kunnen aflikken? Wat dacht je wat. ‘Bosomvormingsmaatregelen’ en ‘toekomstdunningen’ zijn toch woorden om in de opperste staat van verrukking van te geraken?Waar je verder ook nog een hele boom over op zou kunnen zetten, is de vraag of de storm van 14 juli nu een blessing in disguise is geweest of juist niet. Lees voor de aardigheid de tweede alinea eens aandachtig:
Is het dan logisch dat de derde alinea begint met de zinsnede ‘Helaas heeft de storm een gedeelte van het bos geveld’? Die bomen moesten toch sowieso het loodje leggen (zie tweede alinea)? Dan is een storm toch handiger dan allerlei machines? Lijkt me bovendien natuurlijker. En was het daar niet allemaal om begonnen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten