Intermezzo – Verlanglijstje

Horst, 22 november 2010

Beste Sint,

Als het goed is, heeft u vorige week mijn verlanglijstje voor 6 december ontvangen. Maar mag ik daar heel misschien nog iets aan toevoegen? Nu weet ik wel dat kinderen die vragen worden overgeslagen, maar omdat het om een boek gaat – en dus niet om zoiets ordinairs als een televisie, computerspelletje of i-pad – hoop ik op uw clementie. Gepland toeval heet het, van journalist Rien Fraanje en bestuurskundige Jouke de Vries. Het beschrijft het aan de macht komen van Jan Peter Balkenende in het CDA in 2002. U vraagt zich natuurlijk af waarom ik nu pas aan kom zetten met een boek dat al op 14 september is verschenen. Welnu, dat komt omdat de publicatie van het boek me eerder was ontgaan. Martin Sommer maakte me er zaterdag in z’n column in De Volkskrant opmerkzaam op. Hij geeft in het kort de inhoud van het boek weer. Met de auteurs komt hij tot de conclusie dat Jan Peter Balkende uiteindelijk in het zadel werd gehesen door Léon Frissen, destijds burgemeester van Horst aan de Maas. U zult wel begrijpen dat die conclusie mij als geboren en getogen Horstenaar met trots vervulde. Denkt u zich eens in: de burgemeester van mijn Horst aan de Maas die aan de wieg heeft gestaan van die zo zegenrijke afgelopen acht jaren!
Heeft u in Spanje trouwens meegekregen dat Nederland ook het kabinet Rutte aan een Horstenaar – of eigenlijk een Meterikker van Hegelsomse komaf – te danken heeft? Mocht dat nieuws niet tot u zijn doorgedrongen dan kan ik u dit stukje van harte aanbevelen.Maar ik dwaal af. Terug naar dat boek. Volgens Martin Sommer suggereren de auteurs dat Léon Frissen als dankbetuiging voor zijn steun aan Jan Peter Balkenende drie jaar later tot commissaris van de koningin in Limburg werd benoemd. Sommer citeert Fraanje en De Vries: ‘Een opmerkelijke carrièrestap voor een burgemeester van een gemeente met veertigduizend inwoners.’ Eerlijk gezegd doet dit citaat me wel een beetje twijfelen aan de kwaliteit van het boek. Horst aan de Maas had in 2005 namelijk helemaal geen veertigduizend inwoners, maar een dikke tienduizend minder – wat de carrièrestap van de heer Frissen natuurlijk nog opmerkelijker maakt. U bent het toch met me eens dat ondanks dit foutje een boek waarin Horst, of althans de burgemeester van Horst aan de Maas, een hoofdrol speelt, niet in mijn boekenkast mag ontbreken? Ooit hoop ik nog eens te kunnen bewijzen dat het centrum van de Nederlandse macht niet in Amsterdam, Den Haag of op paleis Noordeinde ligt, maar gewoon in mijn eigen Horst. Dit boek kan bijdragen aan de onderbouwing van die stelling. Mag ik daarom rekenen op uw spreekwoordelijke barmhartigheid?

Groetjes,

Wim