Klein mysterie 218 – Stormgat

Veel meer dan andere bossen in Horst aan de Maas is de Moelbaerenbos een rijke bron voor Horst-sweet-Horst. Waar dat aan ligt? Omdat ik er vaker kom dan in andere bossen? Misschien. Maar het lijkt me eerder dat het te maken heeft met het feit dat de mens er constant op allerlei manieren ingrijpt. Trouwe lezers weten dat de meeste menselijke ingrepen in de Moelbaerenbos me niet kunnen bekoren, maar ditmaal ligt het toch anders. Waarom? Omdat deze ingreep (nog?) niet met borstklopperij gepaard gaat, omdat er hoogstwaarschijnlijk geen al dan niet dubieuze visie aan ten grondslag ligt en omdat deze ingreep geïmproviseerd lijkt. Tijdens een rondje rennen in de Moelbaerenbos stuitte ik vorige week ineens op een stoel. Geen gewone stoel, maar een in een boomstronk uitgezaagde stoel. Te vinden in het door de storm van 14 juli zwaarst getroffen gedeelte van de Moelbaerenbos, ten noorden van de Nachtegaallaan. Het bosperceel dat moet veranderen in een natuurlijk bos, herinnert u zich nog?‘Zetel’ of ‘troon’ is overigens een benaming die meer recht doet aan deze schepping van een bosarbeider. Ik veronderstelde tenminste dat dit het werk was van een bosarbeider (mooi ouderwets woord) die de kunstenaar in hemzelf de ruimte had gegeven. Dat ik nergens een verklarende tekst of de naam van de maker kon vinden, sterkte me in m’n overtuiging dat het om een spontane inval ging. Inmiddels ben ik daar toch weer over aan het twijfelen geslagen. Ik werd er namelijk op gewezen dat zich in de buurt van de troon nog meer vergelijkbare uitingen bevinden die getuigen van creatief omgaan met de stormschade van 14 juli. Gisteren maar eens poolshoogte gaan nemen en inderdaad: honderd meter ten noordoosten van de troon is een heuse stormbaan (what’s in a name) aangelegd. Ter opleiding van Jihadstrijders of volgelingen van het Tuinkabouterbevrijdingsfront? Lijkt me een beetje te veel eer. Het heeft nog steeds veel weg van een middagpauzeactiviteit-om-de-verveling-te-verdrijven van bosarbeiders. Dit wijst daar ook op:Van de andere kant doen die touwen en paaltjes afbreuk aan het geïmproviseerde karakter. Zouden de troon en de stormbaan misschien deel gaan uitmaken van het Ridders & Roverspad?Zou jammer zijn. Niet dat ik iets tegen dat Ridders & Roverspad heb, maar juist het ontbreken van elke verklaring en duiding maakt die troon en stormbaan zo sympathiek en in zekere zin ook raadselachtig. Mooi zo laten zoals het nu is, niets meer aan doen.Intussen raak ik er steeds meer van overtuigd dat de storm van 14 juli voor delen van de Moelbaerenbos een blessing in disguise is geweest.