Ik overweeg ernstig met dit weblog te stoppen. Wie of wat de aanleiding is voor die overweging? Raymond Knops!
Afgelopen week druppelde een e-mail van het Meterikse Tweede Kamerlid binnen op de burelen van Horst-sweet-Horst. Dat een kennis hem had geattendeerd
‘op een stukje dat je gemaakt hebt over de wateroverlast in Limburg en mijn optreden in de Tweede Kamer hierover’. En dat ik z’n opmerking in de Kamer (
‘Ik behoor tot de 30% [van de bevolking van Limburg]
die ondergelopen zijn de afgelopen dagen’) anders moest interpreteren dan ik het had gedaan. Niet z’n huis in Meterik had namelijk onder water gestaan, maar het perceel in Hegelsom waarnaar hij binnenkort verhuist. Ok. Wist ik niet, kon ik misschien wel niet weten. Duidelijk is in elk geval dat ik me niet schuldig hoef te voelen dat ik een buurtgenoot die naar ik meende in de penarie zat, niet uit de nood ben gaan helpen. Wat niet wegneemt dat die dertig procent van de bevolking van Limburg die in het weekeinde van 13 en 14 november zouden zijn ondergelopen me nog steeds buitengewoon hoog voorkomt (0,3% lijkt me waarschijnlijker).
Allemaal leuk en aardig, maar dit hoeft toch geen aanleiding te zijn om met Horst-sweet-Horst te stoppen? Klopt. Maar Raymond mailde me nog meer. Bijvoorbeeld dat hij mijn reactie op z’n optreden in de Tweede Kamer
‘zeer amusant’ vond. En hij sloot af met:
‘Veel succes met je werk en hartelijke groet.’ En hij was de e-mail begonnen met:
‘Laat ik vooropstellen dat ik je humor en je spitsvondigheid op je blogspot buitengewoon waardeer. Heel knap hoe je dit allemaal maakt.’
Ik kon wel door de grond zakken toen ik het allemaal las.
‘Amusant’,
‘veel succes’,
‘hartelijke groet’,
‘waardeer’,
‘knap’. Probeer je meer dan twee jaar een politicus en z’n partij(genoten) tot op het bot te beledigen, te krenken, tot in het diepst van hun ziel te raken, belachelijk te maken en weet ik wat allemaal niet meer, en dan krijg je zó’n reactie.
‘Amusant’,
‘veel succes’,
‘hartelijke groet’,
‘waardeer’,
‘knap’. Een scheldkanonnade, dreiging met gerechtelijke stappen, een beroepsverbod, ‘we weten je te vinden’: het was me allemaal liever geweest. Al had ie maar gezegd dat ie zich aangesproken voelde. Maar dit? Dodelijk. Iemand het graf in prijzen heet zoiets geloof ik. Kappen dus.
Of zou het juist de bedoeling van Raymond (gewiekst als ie is) zijn dat z’n e-mail dit effect heeft? Ja? Maar daar ga ik niet aan toegeven, ben je bedonderd zeg!
Afgelopen week druppelde een e-mail van het Meterikse Tweede Kamerlid binnen op de burelen van Horst-sweet-Horst. Dat een kennis hem had geattendeerd ‘op een stukje dat je gemaakt hebt over de wateroverlast in Limburg en mijn optreden in de Tweede Kamer hierover’. En dat ik z’n opmerking in de Kamer (‘Ik behoor tot de 30% [van de bevolking van Limburg] die ondergelopen zijn de afgelopen dagen’) anders moest interpreteren dan ik het had gedaan. Niet z’n huis in Meterik had namelijk onder water gestaan, maar het perceel in Hegelsom waarnaar hij binnenkort verhuist. Ok. Wist ik niet, kon ik misschien wel niet weten. Duidelijk is in elk geval dat ik me niet schuldig hoef te voelen dat ik een buurtgenoot die naar ik meende in de penarie zat, niet uit de nood ben gaan helpen. Wat niet wegneemt dat die dertig procent van de bevolking van Limburg die in het weekeinde van 13 en 14 november zouden zijn ondergelopen me nog steeds buitengewoon hoog voorkomt (0,3% lijkt me waarschijnlijker). 
Allemaal leuk en aardig, maar dit hoeft toch geen aanleiding te zijn om met Horst-sweet-Horst te stoppen? Klopt. Maar Raymond mailde me nog meer. Bijvoorbeeld dat hij mijn reactie op z’n optreden in de Tweede Kamer ‘zeer amusant’ vond. En hij sloot af met: ‘Veel succes met je werk en hartelijke groet.’ En hij was de e-mail begonnen met: ‘Laat ik vooropstellen dat ik je humor en je spitsvondigheid op je blogspot buitengewoon waardeer. Heel knap hoe je dit allemaal maakt.’
Ik kon wel door de grond zakken toen ik het allemaal las. ‘Amusant’, ‘veel succes’, ‘hartelijke groet’, ‘waardeer’, ‘knap’. Probeer je meer dan twee jaar een politicus en z’n partij(genoten) tot op het bot te beledigen, te krenken, tot in het diepst van hun ziel te raken, belachelijk te maken en weet ik wat allemaal niet meer, en dan krijg je zó’n reactie. ‘Amusant’, ‘veel succes’, ‘hartelijke groet’, ‘waardeer’, ‘knap’. Een scheldkanonnade, dreiging met gerechtelijke stappen, een beroepsverbod, ‘we weten je te vinden’: het was me allemaal liever geweest. Al had ie maar gezegd dat ie zich aangesproken voelde. Maar dit? Dodelijk. Iemand het graf in prijzen heet zoiets geloof ik. Kappen dus. 
Of zou het juist de bedoeling van Raymond (gewiekst als ie is) zijn dat z’n e-mail dit effect heeft? Ja? Maar daar ga ik niet aan toegeven, ben je bedonderd zeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten