Klein mysterie 286 – Snoeppapiertjes (2)

Ha, ha, die lezeres die anoniem wenst te blijven toch! Vraagt zich samen met haar man af waar die veelal blauwe snoeppapiertjes in de bossen vandaan komen. Laatst vonden ze er zelfs een thuis voor de deur! Weten ze dan werkelijk niet dat het hier de uitwerpselen betreft van de blauwe fluflu (meer algemeen en minder mensenschuw dan de oranje fluflu en de groene fluflu)?

Aber Spaβ beiseite, het venijn van de e-mail zit ’m duidelijk in de staart. De lezeres werpt daar de vraag op of ík misschien degene ben die die papiertjes achterlaat. Nou vraag ik je! Alleen al het feit dat je op zo’n gedachte komt! Wat denkt die mevrouw wel niet van mij? ‘Rustig nou, ze bedoelt het gekscherend. Dat zie je toch aan die smiley waarmee ze afsluit?’, zult u zeggen. Kan wel zijn, toch voelde ik me er door aangesproken. Want wat u niet weet (en de anonieme lezeres misschien evenmin), is dat ik een groot liefhebber ben van Anta Flu Menthol Mint. En het kan bijna niet anders of de lezeres doelt op de inderdaad blauwe papiertjes van juist die snoepjes.

En dan kan ik wel zeggen dat ik nooit ofte nimmer snoeppapiertjes van welke kleur dan ook achterlaat in de openbare ruimte of dat ik alleen in de bossen vertoef om te joggen (hardlopen en snoepen gaan volgens de lezeres niet samen) of dat ik nooit in de Paes kom omdat die buiten Horst ligt of dat ik niet eens weet waar de lezeres en haar man wonen, maar bewijs dat allemaal maar eens als de politie je midden in de nacht van je bed licht op verdenking van wikkelgooierij. Mocht dat moment zich ooit voordoen, dan staat wel vast dat ik er een bijzonder zware dobber aan krijg mezelf vrij te pleiten.

Je kunt het een beetje vergelijken met een asielzoeker die de Immigratie- en Naturalisatiedienst ervan moet zien te overtuigen dat ie geen gelukszoeker is (alsof geluk zoeken verboden zou zijn). Of met de Pool die moet zien te staven dat ie geen dronkenlap is. Of met de Tienraynaar die aan moet tonen dat ie geen racist is. De communis opinio wil immers dat alle asielzoekers gelukszoekers zijn, alle Polen dronkenlappen en alle Tienraynaren racisten. De grootst mogelijke onzin natuurlijk. Toch zitten alle asielzoekers, Polen en Tienraynaren samen met mij in hetzelfde schuitje: we hebben de schijn tegen.

Zo, als ik de lezeres die anoniem wenst te blijven nú nog niet met een gigantisch schuldgevoel heb opgezadeld, weet ik het ook niet meer. Poets wederpoets!

Sinds ik op 8 oktober in NRC Handelsblad las dat er van de 275 gram van een zak Anta Flu Classic Hoestpastilles 205 van suiker zijn (wat gelijk staat aan 41 suikerklontjes), heb ik trouwens mijn Anta Flu Menthol Mintconsumptie aanzienlijk teruggeschroefd. Maar ja, hoe bewijs ik dat?