Top 5 – Mobiele eenpersoons toiletcabines van kunststof

Sinds naar schatting een jaar of tien zijn ze niet meer weg te denken uit de openbare ruimte, de mobiele eenpersoons toiletcabines van kunststof. Naar een van de aanbieders worden ze ook wel Dixi’s genoemd.

Als akker, bouwplaats of evenement hoor je er tegenwoordig niet meer bij als je niet over zo’n poeplelijk ding beschikt. Hetgeen meteen de vraag oproept hoe het er voorheen dan aan toeging op akkers, bouwplaatsen en evenementen.

Weer van een heel andere orde is de hypothetische vraag waaraan ik zelf de voorkeur zou geven als ik op een akker, bouwplaats of evenement de aandrang tot een grote boodschap op voelde komen: aan de mobiele eenpersoons toiletcabine of de vrije natuur? Een hypothetische vraag omdat ik akkers, bouwplaatsen en evenementen zoveel mogelijk mijd en de enkele keer dat ik daar niet in slaag er wel voor zorg dat die aandrang niet ontstaat.

Als lelijkheid maar lelijk genoeg is, krijgt ze ook wel weer iets charmants, iets vertederends. Mobiele eenpersoons toiletcabines van kunststof vormen geen uitzondering op die regel. Kijk op www.toiletlandschap.nl en u begrijpt meteen wat ik bedoel. Het onderwerp leent zich overigens ook prima voor een documentaire. Uitgangspunt: wat maakt een mobiele eenpersoons toiletcabine niet allemaal mee? Interviews met verhuurders, schoonmakers, vervoerders en uiteraard vooral gebruikers. Achtergrondmuziek: The Toilet Song. Titel: The Life and Times of a Portable Toilet Cabin. Als de kwaliteit alleen maar in de buurt komt van 25 Cent, een documentaire over de toiletjuffrouw van het Amstelstation in Amsterdam, zou ik al tevreden zijn.

Dan de top 5 van Horster mobiele eenpersoons toiletcabines van kunststof. Is natuurlijk zo vluchtig als maar zijn kan: de mobiliteit van de dingen maakt dat ze morgen alle vijf ergens anders kunnen staan. Waar is de top 5 op gebaseerd? In elk geval niet op gebruikersgemak of reinheid. Ik heb veel voor Horst-sweet-Horst en nog veel meer voor u over, maar dat ging me nu net een stapje te ver. Bij hoge uitzondering speelde ook schoonheid geen rol bij de beoordeling, ze zijn immers allemaal even lelijk. Nee, het ging me vooral om de relatie tussen de cabine en haar omgeving. Vaag gelul inderdaad, laat ik maar liever snel overgaan tot openbaarmaking van mijn top 5 van Horster mobiele eenpersoons toiletcabines van kunststof:

5.

Wat mij betreft gaan bouwplaatsen en mobiele eenpersoons toiletcabines nooit goed samen en al helemaal niet als die cabine oranje is en ze zich bevindt op een bouwplaats aan de vreselijkste aller Horster straten, de Willem Alexanderstraat. Waarom dan toch deze vermelding in de top 5? Nou, als blijk van medeleven met degenen die gedwongen zijn in deze gribus hun gevoeg te doen.

4.

Niemand vindt het leuk om te worden neergekwakt op de verlaten parkeerplaats van een sportpark. Tenzij … tenzij dat sportpark Oud Aast heet. Dan is het een eer om te worden neergekwakt op de verlaten parkeerplaats van een sportpark.

3.

Heerlijk in het herfstzonnetje achteroverleunen tegen een directiekeet, met uitzicht op de uitlopers van het Meterikse Veld. Wie wil dat nu niet?

2.

Tristesse profonde: desolate cabine in de desolate lange, lange leegte achter het spoor in Griendtsveen.

1.

De modder, de felle zon, het karretje, de wolkenpartijen, de perfecte combinatie van het groene gras en de blauwe cabine: mooier dan aan de rand van deze akker aan de Sint-Maartensweg vind je ze echt niet.