Klein mysterie 347 – Verkiezingsprogramma

Ruzie! En niet zo’n klein beetje ook. Tussen Leon Litjens en het echtpaar Edwin en Elly Michiels-Fleuren. Leon Litjens hoef ik hier waarschijnlijk niet nader te introduceren. Edwin en Elly Michiels-Fleuren hebben – ik citeer hun website – ‘een “zeer gemengd bedrijf” met vleesvarkens, bloembollen en akkerbouw’. Edwin is tevens (onder meer) voorzitter van LLTB afdeling Horst-Venlo. Elly is tevens Horster kampioen twitteren en steekt Horst-sweet-Horst naar de kroon in lokale politici het vuur na aan de schenen leggen.

De ruzie draait om een sloopfonds voor verouderde stallen. Edwin sprak daarover afgelopen dinsdag de gemeenteraad in niet mis te verstane bewoordingen toe. Desondanks vond hij de gemeenteraad (en de wethouder) niet aan zijn zijde. Sindsdien gaat de discussie vooral via twitter verder, en dan met name tussen Elly en Leon. Je (althans ik) wordt er niets wijzer van, maar het is wel grappig om te volgen. Zeker als Leon op een gegeven moment twittert dat ‘twitter geen medium is voor discussie’ en ze vervolgens al twitterend samen vrolijk verder discussiëren. 

Afgelopen vrijdag deed Leon Litjens op z’n weblog een poging om nou eens precies uit te leggen hoe het zit met dat sloopfonds. Oordeel zelf maar of ’m dat gelukt is. Ik wil hier stilstaan bij één passage uit z’n betoog. Een passage die me bijna van m’n stoel deed vallen: ‘Ik wist dat dit onderwerp [het sloopfonds] gevoelig lag binnen de IV [Intensieve Veehouderij]-sector. Omdat ik de gevoeligheid bij de IV-sector kende heb ik bij het opstellen van het CDA-verkiezingsprogramma overleg gehad met de LLTB Horst aan de Maas en overeenstemming bereikt over de tekst.’

Overleg met de LLTB! Zo komt het CDA-verkiezingsprogramma dus tot stand! Onthullend! In mijn naïviteit dacht ik altijd dat partijen zelf hun standpunten bepaalden. Maar het blijkt dus een kwestie van onderhandelen met derden te zijn. ‘Jij een beetje van dit, ik een beetje van dat.’ Maakt me wel nieuwsgierig naar de concessies die CDA en LLTB hebben gedaan om die overeenstemming te bereiken. En wat heeft het CDA moeten doen en laten om overeenstemming te bereiken met Sparta ’18, het Kunstencentrum, Wonen Limburg en het MKB, om slechts een paar dwarsstraten te noemen? Je gaat de stellingnames, visies, standpunten en meningen van het CDA voortaan toch met een heel andere blik bekijken. Of doen andere partijen precies hetzelfde?