Klein mysterie 348 – Klarhülle met blaadje

Onderweg naar Griendtsveen voor Eduard. Aan de linkerzijde van de Griendtsveenseweg en de Kanaalweg hangen om de paar honderd meter aan houten paaltjes bevestigde Klarhüllen. Geperforeerde Klarhüllen van A4-formaat. Met daarin een blaadje. Met opschrift. Klapperend in de wind. Tegen mijn rijrichting in. Interessant. Moet ik op de terugweg eens even bij stoppen. Om te lezen waarom die mededeling zo belangwekkend is dat ze om de paar honderd meter wordt herhaald.

Eduard gekiekt. Op naar m’n nieuwe missie. Ook met de rijrichting mee is de mededeling op het blaadje vanuit de auto niet te ontcijferen, zo constateer ik nadat ik de eerste vijf paaltjes met Klarhülle steeds stapvoetser ben gepasseerd. Dat klapperen in de wind maakt het lezen er ook niet eenvoudiger op. E. O. RM. P. Kan er geen soep van maken.

Er zit weinig anders op dan te stoppen en uit te stappen.
Volgende paaltje: een gans met jongen. Die idylle mag ik niet verstoren. Er volgen immers nog paaltjes genoeg.
Volgende vier paaltjes: bumperklever die me op de hielen zit. Nu remmen zou wel eens fatale gevolgen kunnen hebben.
Bumperklever passeert.
Volgende paaltje: twee wandelaars. Stoppen? Nee, toch maar even doorrijden, anders moet ik die wandelaars weer van alles uit gaan leggen wat ik helemaal niet wíl uitleggen. Om het risico te vermijden dat ik alsnog met de wandelaars wordt geconfronteerd sla ik de twee volgende paaltjes ook over.
Volgende drie paaltjes: een peloton wielrenners. Nu stoppen zou oorlog betekenen. Eén wielrenner kan ik wel aan. Twee misschien ook nog, maar een heel peloton?

Volgende p… Kruising met Midden Peelweg. Er is helemaal geen volgend paaltje. Wel godverdegodver. Ach, laat maar zitten ook die stomme blaadjes. Verzin wel iets anders voor Horst-sweet-Horst.
Peelheideweg. Maar wat moet ik dan verzinnen voor Horst-sweet-Horst?
Meteriksebaan. En wat als die blaadjes in die Klarhüllen nou allemaal hilarische antihondenpoepteksten bevatten? Of curieuze mededelingen van een mij tot op heden onbekende actiegroep tegen aan de Slengweg woonachtige boerkadraagsters? Dan zou ik mezelf wel voor m’n hoofd kunnen slaan.
Crommentuijnstraat. Terug. Ik móet terug.

Kanaalweg. Paaltje met Klarhülle. In de verste verte geen gans met jongen, geen bumperklever, geen wandelaars en geen peloton wielrenners te bekennen.
Auto netjes in de berm parkeren.
Uitstappen.
Fototoestel in de aanslag.
Toevallig net geen windvlaag.

Na twee uur stad en land afbellen weet ik eindelijk een tractor te charteren die m’n limousine uit de zachte berm weet te trekken. Drie uur later ben ik thuis. Slachtoffer van m’n eigen nieuwsgierigheid.