Klein mysterie 491 – Roze hartje

‘Wil je misschien dit mysterie oplossen? Wie neemt nu op een wandeling door de Moelbaerebos roze verf mee om een hartje in de oude beuk te verven? Succes ermee.’ Zo luidde de tekst van een vorige week ontvangen e-mail. Bijgevoegd was een foto:

 Terwijl ik mezelf eerder beschouw als iemand die vragen oproept, zijn er blijkbaar ook mensen die mij zien als iemand die vragen kan beantwoorden. Streelt ontegenzeggelijk mijn ego. Dat ‘Moelbaerebos’ kon me eveneens wel bekoren – zou er ‘Kasteelpark Ter Horst’ hebben gestaan, dan had ik de e-mail rücksichtslos terzijde geschoven.

‘Wie neemt nu op een wandeling door de Moelbaerebos roze verf mee om een hartje in de oude beuk te verven?’ In eerste instantie denk je dan aan iemand die op een niet alledaagse manier zijn of haar liefde aan zijn of haar partner wil betonen. Maar kan het niet evengoed onderdeel zijn van een speurtocht door het bos? Of wijst het gebruik van roze verf in combinatie met een hartje misschien in de richting van de zoveelste provocatie in de recent ontbrande strijd tussen Nederland en Rusland?

Even overwoog ik de vragensteller terug te mailen met de mededeling dat ik z’n vraag gezien het overschot aan mogelijke antwoorden helaas niet kon beantwoorden. Totdat me ineens iets te binnenschoot. Zou dat hartje misschien zijn aangebracht op …? Ik spurtte naar de Moelbaerenbos. En jawel hoor:

Het hartje is inderdaad aangebracht op een markante beuk langs het paadje dat vanaf de splitsing Wittebrugweg-Nachtegaallaan naar de Herenbosweg leidt. Met die wetenschap in het achterhoofd vallen alle puzzelstukjes vervolgens snel in elkaar. De beuk is namelijk de laatste van drie monumentale beuken die in een nog niet eens zo heel grijs verleden op deze plaats stonden.

Door iemand die het kan weten, heb ik me een tijdje geleden laten vertellen dat ‘De Drie Beuken’ eertijds een begrip waren. Ze vormden een oriëntatiepunt. Jongens die na schooltijd óp schuup gingen, verzamelden zich bij De Drie Beuken. Maar ook voor amoureuze ontmoetingen werd afgesproken bij De Drie Beuken. Toen Kasteelpark Ter Horst enkele jaren geleden zo nodig in de markt gezet moest worden, kwam iemand op het onzalige idee de ene nog resterende beuk De Liefdesboom te noemen. Mijn zegsman vermoedt daarin de hand van een voormalig wethouder (nee, niet LL). Maar zoals de benaming Kasteelpark Ter Horst nooit ingang heeft gevonden, zo heeft De Liefdesboom dat ook nooit gedaan, de vermelding op informatiepanelen ten spijt (klik op de afbeelding om haar te vergroten).

Bij toeval ontmoette ik mijn zegsman zaterdag langs de lijn bij een voetbalwedstrijdje. Ik vertelde hem van de e-mail die ik had ontvangen. Samen kwamen we al snel tot de conclusie dat het ongetwijfeld de voormalige wethouder moet zijn geweest die gewapend met mesje, kwast en rozeverfblik het hartje moet hebben aangebracht en beschilderd in een tot mislukken gedoemde poging De Liefdesboom alsnog echt op de kaart te zetten.