Klein mysterie 500 – Sintermerte (2)

Sintermertesveugelke

Háj en roëd keugelke
Háj en blauw stertje
Huupsa Sintermerte

Zaterdagnacht tot half vier wakker gelegen van een feestje met bonk-bonkmuziek in de buurt. De politie bellen met het verzoek een einde te maken aan het geweld was natuurlijk een aantal bruggen te ver. Sowieso sta je weinig uit met vier delen dagboeknotities van C. Buddingh’ binnen handbereik.  

Laat ik me vooral ook gelukkig prijzen dat ik nu leef en niet honderd jaar geleden. Toen ging Horst pas écht gebukt onder geluidsoverlast. Veroorzaakt door Sintermertes veugelke zingende schoolkinderen. Niet zoals tegenwoordig (met uitzondering van vorig jaar dan) op 10 november aan de vooravond van de naamdag van Sint Maarten tussen 17.30 en 18.15 uur, nee, een hele week. Uit de Nieuwe Venlosche Courant van 12 november 1914: ‘Aanvankelijk geschiedde dat [zingen] enkel in den vooravond, doch allengs begonnen de kinderen dagen te voren en enige dagen na den dag, zoodat het een octaaf was geworden.’ En maar schooien om snoep, die kinderen. De krant sprak er schande van: ‘Behalve dat het verkeerd is kinderen op deze manier eenigszins aan ’t snoepen te wennen, hadden ouders, die afkeurden hun kinderen ’s avonds zoo laat op straat te laten rondslenteren, last hunne kleintjes thuis te houden. Zij vinden dat rondtrekken met brandende fakkel te prettig en zanikten tot ook zij meemochten.’ En die slappe ouders nog toegeven ook, met als gevolg dat hun medeburgers gedurende een week urenlang bij hun voordeur dienden te bivakkeren: ‘Veel last veroorzaakte dit aan de ingezetenen, ze konden aan de deur blijven staan.’   

Als dit één ding duidelijk maakt, is het wel dat ouders destijds sidderden voor hun kroost. Kinderen hadden thuis de broek aan. Kom daar bij de jeugd van tegenwoordig nog maar eens om. Ik heb het al vaker gezegd: watjes zijn het, die jongeren van nu. Slappe hap. Laten hun oren hangen naar ouders en leraren. Eén keer per jaar een feestje met een halve nacht bonk-bonkmuziek en dat is het dan. De jeugd van tegenwoordig is de slechtste jeugd van tegenwoordig sinds mensenheugenis.

Wat helemaal ergerlijk is aan de jeugd van tegenwoordig is dat ze te beroerd is om Sintermertes veugelke te zingen. Dat was zelfs in mijn jeugd nog wel anders. Sintermertes veugelke was het one and only Sint-Maartensliedje, zelfs kinderen die het Horster dialect niet machtig waren zongen het. Tegenwoordig is Sintermertes veugelke overvleugeld door de meest stompzinnige Nederlandstalige varianten. Dáár zouden Provinciale Staten zich eens druk om moeten maken.

Zelf heb ik gisteren een daad gesteld. Sintermertesveugelkezingers kregen een Mini Mars in hun rugzak (nog zoiets) gestopt. Zangers van andere liedjes moesten het doen met een voorverpakte toffee die zich slechts met behulp van hamer en beitel van de tanden laat verwijderen én met de mededeling dat ze bij ongewijzigd gedrag volgend jaar helemáál nergens meer op hoeven te rekenen. Dat zal ze leren, die jeugd van tegenwoordig.