Klein mysterie 523 – De Oude Lind (3)

In de periferie van Horst wonen heeft beslist vele voordelen. Toch kleeft er ook een enkel nadeel aan. Zo willen de geluiden van de dorpstamtam hier niet altijd even luid en duidelijk doordringen. Meestal werkt het ding overigens prima, hoor. Zo sijpelde hier exact een week geleden het bericht al door dat Tom van Bergen voor een flinke hoop pietermannen Wittenhorst verruilt voor het Duitse ASV Süchteln. En ook de mare dat in de gedaante van CDA-lijsttrekker Bob Vostermans een nieuwe Messias is opgestaan, werd hier al in een vroegtijdig stadium opgevangen. Maar hoe lang het niet heeft geduurd voordat het nieuws van de sluiting van Kling zich een weg naar het buitengebied baande? En de tijding dat een 41-jarige Horstenaar z’n doopnamen uit het bevolkingsregister mag laten schrappen, moesten we hier zelfs uit de krant vernemen.

Nu bij het etablissement dat decennialang De Oude Lind heette en daarna als De Alde Lind en Aan Tafel door het leven ging, weer allerlei activiteiten plaatsvinden, blijft de dorpstamtam opnieuw in gebreke. Althans, zijn geluid draagt niet tot in de Horster periferie. 

Het verhaal mag bekend zijn: twee jaar geleden verwoestte een brand de bovenverdieping van Aan Tafel. Bovendien ontstond ernstige schade aan de benedenverdieping. Sindsdien oogde het pand als een bouwval.

Dit tot grote ergernis van weldenkend Horst. Volgens de PvdA-PK-gemeenteraadsfractie, die er (nooit beantwoorde?) vragen over stelde, zouden automobilisten de noordelijke toegangsweg tot het Horster centrum zelfs mijden om maar niet te worden geconfronteerd met deze schande. (Ook weer zo’n geluid dat de dorpstamtam voor de periferie verborgen hield, maar dit terzijde.) Intussen kwamen wel de dreps en de sierlijke vetmuur, twee uiterst zeldzame planten, tot wasdom op het afgebrande dak. En het hek rond de ruïne groeide uit tot een staalkaart van wat Horst aan de Maas op het gebied van evenementen allemaal vermag.

Twee jaar lang leek De Oude Lind / De Alde Lind / Aan Tafel zo dood als een pier. Maar ziedaar, ineens zijn er weer tekenen van leven. Aan de achterzijde gonst het van de bedrijvigheid en aan de voorzijde is afgelopen week het vermaledijde hek verwijderd en de stoep schoongeveegd.

De vensters zijn nog bekleed met spaanplaat, maar het lijkt een kwestie van tijd voor er weer glas in komt te hangen.

En nu vraagt Horst-sweet-Horst zich dus af waartoe al die bezigheden moeten leiden. Kan iemand de dorpstamtam weer wat harder zetten, zodat we hier in de periferie ook kunnen meegenieten?