Mild gekruid

maandag 23 maart 2015

Intermezzo – Selfiestick

Een tijdje terug langs de spoorlijn Venlo-Nijmegen ter hoogte van het voormalige (en toekomstige?) station Lottum graffiti van een zekere Henry ontdekt.
Kenners van het wereldje zouden me eens aan het verstand mogen peuteren of zulke schilderingen nu tags of throw-ups zijn. En als ze daar toch mee bezig zijn, kunnen ze me misschien ook verdietsen of mijn veronderstelling juist is dat in deze tag dan wel throw-up enige nazisymboliek is verwerkt.
Maar goed, ik dwaal af. Wat me godsgruwelijk irriteerde was dat het huisje aan de spoorzijde nóg een tekening bleek te bevatten. Beter gezegd: niet die tekening irriteerde me godsgruwelijk, wel het feit dat ik er geen goed zicht op kon krijgen door dat verdomde groene hek.
Over het hek klimmen was gezien mijn slecht ontwikkelde grove motoriek geen reële optie. De enige andere optie die ik zag was de trein van Venlo naar Venray nemen en op het juiste moment het knopje van het fototoestel indrukken. Enig heil viel daar evenwel niet van te verwachten gezien mijn slecht ontwikkelde fijne motoriek en ontbrekend gevoel voor timing. Dus blies ik terneergeslagen de aftocht. Maar de schildering liet me niet los – wie weet wat voor fantastische piece ik was misgelopen.

Twee dagen later. Het ei van Columbus. Een selfiestick! Op naar de Action! Twee euro en nog wat neergeteld en hup, op de fiets. Terug naar Lottum met meer dan een meter selfiestick in de fietstas. Camera bevestigen op de stick, stick door het groene hek steken en fotograferen maar. De eerste resultaten waren niet veelbelovend,
maar enige oefening baart kunst.
Selfiestick of niet, beter zou het toch niet worden. Opnieuw droop ik gedeprimeerd af. Ik had me er al bijna bij neergelegd dat ik deze schildering wel nooit op waarde zou kunnen schatten, toen zich een tweede ei van Columbus aandiende: als ik de spoorzijde van het huisje nu eens van de overkant van de spoorlijn zou proberen te benaderen? (Inderdaad, mijn intelligentie is nog slechter ontwikkeld dan mijn grove motoriek, mijn fijne motoriek en mijn gevoel voor timing.) Ziehier het verbluffende resultaat:
Op de koop toe kreeg ik ook nog een tweede tag dan wel throw-up cadeau.
En die selfiestick? Stante pede het raam uit gemieterd!

1 opmerking:

  1. Je had natuurlijk ook het gebouwtje af kunnen breken (af kunnen laten breken, gezien je motorische gebreken) en, door vrijwilligers, op een andere plek op kunnen laten bouwen......

    BeantwoordenVerwijderen