Klein mysterie 659 – Fietspadverlichting

‘Verkiezingspropaganda.’

‘Puur een leugen.’

‘We schieten in een kerktorenreflex.’

‘Een loze belofte.’

‘Een paarse krokodildiscussie.’

‘Is dat populisme? Dan ben ik maar een populist.’

Was dat even genieten, dinsdag tijdens de gemeenteraadsvergadering! Er gebeurde namelijk iets dat in Horst aan de Maas slechts hoogstzelden gebeurt: de emoties gierden door de raadszaal. Bij Roy Bouten (PvdA) meende ik op een gegeven moment zelfs wolkjes stoom uit z’n oren te zien komen.

Over de verlichting van het fietspad tussen Horst en Tienray ging het. Een al jarenlang gekoesterde wens. Door de bevolking van Tienray, Meerlo en Swolgen. En door de voltallige gemeenteraad. Alleen: het fietspad ligt langs een provinciale weg en dus is de gemeente niet aan zet. Dat was altijd het verhaal. Totdat Provinciale Staten onlangs een motie aannamen die erop neerkomt dat de provincie geld beschikbaar stelt voor veiliger fietspaden, mits gemeenten bereid zijn ook een financiële bijdrage te leveren. ‘Grijpen dat buitenkansje!’, zo redeneerden CDA en SP in Horst aan de Maas. Samen (!) dienden ze een motie in. Ze hadden berekend dat aanleg van fietspadverlichting tussen Horst en Tienray om en nabij de drie ton kost. Als Horst aan de Maas nu eens vijftig duizend euro reserveerde, dan zou die verlichting er toch wel komen?       

‘Precies de verkeerde aanpak’, aldus de overige partijen. Bram Hendrix (Essentie): ‘Over de inhoud verschillen we niet van mening, het gaat puur om hoe we dit aanvliegen. Eerst denken, dan doen. Niet andersom.’ En Roy Bouten: ‘We moeten dit in de goede volgorde doen: eerst de knelpunten in de hele gemeente inventariseren en niet nu 50 duizend euro op tafel leggen.’ En waarom waren de 1200 handtekeningen die het CDA voor de fietspadverlichting ophaalde nu ineens een argument, terwijl eerdere handtekeningenacties (Nieuw Gemengd Bedrijf, zwembad) dat nooit waren? En wat als de gemeentelijke bijdrage geen 50 duizend maar 150 duizend zou dienen te bedragen? En wat als er nog tien vergelijkbare knelpunten in de gemeente blijken te zijn? Zouden CDA en SP dan nog steeds bereid zijn de geldbuidel te trekken? Zo niet, dan maakten ze Tienray en omstreken nu blij met een dode mus.

Anthony van Baal (SP): ‘Wij willen ook kijken naar andere knelpunten. Maar we willen óók eindelijk iets aanpakken. Eindelijk kunnen we iets bieden. Is dat populisme? Dan noem me maar een populist.’ En Henk Weijs (CDA): ‘We reageren op nieuw beleid. Daar sorteren we op voor. We moeten de kans die er ligt nu verzilveren.’

En zo hakketakten ze nog een hele tijd door, zonder elkaar te kunnen overtuigen. En dus werd de motie aangenomen, CDA en SP hebben immers een raadsmeerderheid. Mijn mening? Euhhh … lastig, lastig, voor beide standpunten valt wel iets te zeggen. Uiteindelijk neig ik geloof ik toch meer naar D66, Essentie en PvdA. Ik kan niet ontkennen dat daarin ook de angst meespeelt dat mocht de verlichting er komen, het CDA dit succes – volkomen ten onrechte – zal claimen. Bekrompenheid van schrijver dezes? Ongetwijfeld. Toch zou ik er niet van staan te kijken als de stoomwolkjes uit de oren van Roy Bouten dezelfde voedingsbodem hadden.