Ingezonden – Komt een Syriër bij de dokter

In navolging van Jan Duijf (Venrayseweg Horst) nu ook een ingezonden bijdrage van Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) over de vluchtelingenproblematiek en de wijze waarop Horst aan de Maas daarmee omgaat.

Komt een Syriër bij de dokter

Normaalgesproken kom ik zelden of nooit bij de dokter. Een enkele keer met een acute hernia of een hartinfarct. En dan twijfel ik nog of ik moet gaan, want ik wil mijn medeburgers niet nodeloos op kosten jagen. Het dokterverzuim lukt wonderwel, omdat ik een engeltje op mijn schouder heb zitten. Ik vertrouw volledig op mijn bewaarengel. Hij heet Gabriël.

‘Mijn naam is Gabriël’, zegt de man, die ik vraag hoe hij heet als hij de dokterswachtkamer binnenloopt. ‘Ik kom rechtstreeks uit Syrië’, is het volgende dat hij zegt. ‘Okay, pas de problème, Gabriël uit Syrië. Moet kunnen. ‘Herzlich wilkommen in Horst’, zeg ik gastvrij Merkeliaans. ‘Je komt zeker door de dokter jouw testosterongehalte laten meten en waarom heb je verdomme de tsunami overleefd?’, vraag ik op de bekende haattoon van Wilders. Ik weet ook niet zo goed wat we met al die vluchtelingen moeten doen.

Gabriël lijkt sprekend op een Arabische Omar Sharif (عمر الشريـف). Hij blijkt echter geen Egyptische filmster, geen dokter Zhivago (Доктор Живаго), maar een normale Syrische arts te zijn, die in Oxford is opgeleid en een Horster collega om advies en hulp wil vragen. Helaas is die dokter op vakantie in het Midden-Oosten. ‘Misschien kan ik u helpen?’, opper ik wat onzeker en verlegen: mijn krakkemikkige steenkolenengels kan natuurlijk niet tippen aan zijn Oxford-Engels. Ik ben trouwens extra op mijn hoede, omdat de pers zegt dat ‘In Syrië niemand meer deugt’.

Gabriël vertelt het hartverscheurende verhaal over hoe zijn vrouw en twee kinderen in de Middellandse Zee zijn verdronken. Hij is wanhopig en weet niet waar naar toe. Ik zeg met volle overtuiging tegen hem, in altijd ware en werkende CDA-trant: ‘Niet achteruitkijken, maar positief vooruit. De schouders eronder.’ Gabriël kijkt me dan opgelucht en zielsgelukkig aan. Als ik hem dan zeg dat het CDA (lees centrummanagement) zijn soort zaken in een handomdraai regelt, schiet hij vol. Hij huilt zachtjes, als een klein vluchtelingenkind, als ik hem vertel dat het vorige weekend nog 18.000 Polen onbaatzuchtig in tenten in Horst-centrum zijn opgevangen. Desnoods kan Gabriël tijdelijk in de Kasteelboerderij worden ondergebracht. Of ergens in de sportzone in een tentje. Wethouder Vostermans vindt, zoals altijd, wel een innoverende, creatieve oplossing.

Gabriël moet wel uitkijken dat er vanuit allerlei goede bedoelingen niet teveel aan hem getrokken wordt, want ook de Partij van de Arbeid (voormalige sociaaldemocratische partij) staat natuurlijk in de startblokken om hem de helpende hand te reiken. Het sociale Essentie zal niet achter willen blijven. Maar hij kan natuurlijk maar op één plek tegelijk worden ondergebracht. Onenigheid in de coalitie lost niks op. Zou het probleem eerder vergroten.

Om die dreigende impasse te voorkomen heb ik Gabriël kordaat en rechtstreeks naar het patente notarishuis van de burgemeester gebracht. Die woont per slot van rekening bijna de eerste deur naast de huisartsenpost. Onze goede burgervader doet de deur open en laat Gabriël binnen. Natuurlijk mag die bij hem logeren. Na een goedkeurende blik over de knappe vluchteling te hebben laten glijden, is de burgemeestersvrouw zelfs bereid hem voor langere tijd onder haar hoede te nemen!

Het lukt ook wel zonder slaappillen.

Jan Duijf Kloosterstraat