Klein mysterie 686 – Hoëgers huuske (3)

Belangrijk nieuws over het Hoëgers huuske!

Om even uw geheugen op te frissen: aan de oneindige leegten van de Bloemvenweg in America staat een gebouwtje dat me al jaren intrigeert. Wie heeft het gebouwd? Welke functie had het? Vanwaar dat nummerbord? Vanwaar dat sierlijke windvaantje waarin een anker en het jaartal 1943 zijn uitgespaard?

Toen de voorzitter van de Werkgroep Oud America, Hay Mulders, me in januari 2012 opmerkzaam maakte op het windvaantje en bovendien onthulde dat het gebouwtje in de volksmond Hoëgers huuske heet, besloot ik er een stukje aan te wijden (klik hier). Daarop ontving ik een reactie van Joost Claassens die zich afvroeg of het misschien een Wehrmachthuisje was geweest (klik hier). Onderzoek in het gemeentearchief wees uit dat dit bijzonder onwaarschijnlijk was (wat een specialist op dit gebied onlangs bevestigde). Daarna bleef het stil. Totdat iemand twee jaar later, in januari 2014, helaas anoniem, reageerde op het stukje waarin ik inging op de suggestie van Joost. Hij of zij verschafte veel licht in de duisternis:

‘Hoëgers huuske werd door de vorige eigenaars Hoëgers Keet genoemd. Na de familie Hoogers was de aan de Bloemvenweg wonende familie Van den Munckhof de eigenaar. Benummering is waarschijnlijk omdat de familie Hoogers bij al haar zeer grote akkers in de omgeving een soortgelijke keet had. Die keet aan de Bloemvenweg had een bovenverdieping die er nou uit is doch men kan de balkgaten nog zien in de muren. In het voorjaar had de familie Hoogers een grote groep mannen die gingen ploegen met meerdere paarden en ploegen. Aangezien men lange dagen maakte en de afstand tot thuis groot was bleven de paarden en de mannen overnachten in de keet.’

En nu, wéér bijna twee jaar later, ontving ik via Hay Mulders een werkelijk prachtige reactie met wonderlijke details van Hay Geurts. Opnieuw vallen een aantal puzzelstukjes in elkaar. Lees en geniet mee: 

‘Omstreeks 1900 waren er in Horst verschillende bierbrouwerijen, waaronder die van de familie Hoogers. De familie Hoogers had een carréboerderij in het centrum van Horst (hoek Wilhelminaplein – Jacob Merlostraat). Nu staat hier het gemeentehuis.

Het woonhuis lag aan het Wilhelminaplein. Aan de Jacob Merlostraat, tegenover de Herstraat, was een ronde toegangspoort, waardoor men op de binnenplaats kwam. Deze binnenplaats was aan alle zijden bebouwd met huis en schuren.

Bierbrouwer Hoogers bracht zijn biervaten rond met paard en wagen. Om genoeg trekpaarden te hebben, fokte Hoogers ook met deze paarden. Zodoende hadden ze natuurlijk ook merries en veulens. Deze dieren werden ’s zomers geweid in de Reining in America. Hier bezat de familie 10 hectare grond. Dit werd toen de Raam genoemd. Tegenwoordig ligt hier de Bloemvenweg.
Het weiland was afgezet met betonnen palen met prikkeldraad. Bovenop deze palen stond een scheepsanker. Dit was een verwijzing naar de bierbrouwerij van Hoogers, die Het Anker heette. Ook in de ijzeren toegangshekken zat een smeedijzeren anker.

Het in beton gestukadoorde schuurtje aan de Bloemvenweg stamt af van de familie Hoogers, vandaar ook het vlaggetje met het anker erop. Wanneer dit schuurtje is gebouwd en of hier eerder ook een gebouwtje heeft gestaan, weet ik niet. Wel weet ik dat op het voorste perceel, dat hoger was, hoogstamappelbomen hebben gestaan. Hiertussen graasden de paarden. In de zomer werd hier ook gehooid. Uit verhalen van mijn familie weet ik dat de familie Hoogers in lange zwarte jassen met hoge hoeden op en witte boorden om, vanuit Horst kwam hooien. Jassen, hoeden en losse witte boorden werden aan een boom gehangen en daarna werd met de hooivork het hooi gedraaid. De kruiken bier die ze bij zich hadden koelden ze in de put. Regelmatig werd uit deze kruiken gedronken. Daardoor werd er gedurende de middag niet veel hooi meer gedraaid maar was het vooral goed slapen onder een appelboom.

Bij ruilverkaveling Reining heeft Jos Hoogers (hij was landbouwer en geen bierbrouwer) zijn grond in 1967 verkocht aan de ruilverkaveling. Deze grond is toen opgesplitst en verdeeld onder verschillende nieuwe grondeigenaren.’

Geweldig! Dank aan Hay en Hay! Ik denk dat we het kleine mysterie van het Hoëgers huuske hiermee wel als opgelost mogen beschouwen. Wéér een hoofdstuk(je) toegevoegd aan de toch al rijke geschiedenis van Horst aan de Maas.