Intermezzo – Horster kookwedstrijd

Stel dat u mij een week geleden zou hebben gevraagd ‘Welke kans is groter: dat je wordt gevraagd als jurylid voor de Nobelprijs voor de literatuur of dat je wordt gevraagd als jurylid voor de Horster kookwedstrijd?’ Ik zou dan waarschijnlijk hebben geantwoord: ‘Ik acht het uitgesloten dat ik ooit voor een van beide jury’s zal worden gevraagd, maar die Nobelprijsjury lijkt me dan nog net iets minder onwaarschijnlijk dan de Horster kookjury. Ik kan niet koken, ik heb geen verstand van koken, ik heb geen affiniteit met koken, ik heb geen belangstelling voor koken.’

Woensdag werd ik gevraagd voor de jury van de Horster kookwedstrijd.

‘Maar ik kan niet koken, ik heb geen verstand van koken, ik heb geen affiniteit met koken, ik heb geen belangstelling voor koken.’

‘Eet je wel?’

‘Ja.’

‘Dan ben je ervaringsdeskundige en dat maakt je uitermate geschikt voor de jury.’

‘Is dat zo?’

‘Ja, dat is zo!’

Het lukte me niet weerstand te bieden aan die redenering. En dus meldde ik me vanmiddag in het Huis van de Streek als ervaringsdeskundig jurylid van de Horster kookwedstrijd. Gelukkig had ik de organisatie zover gekregen ook mijn Poolse Kumpel Gosia in de jury op te nemen. Gosia kan namelijk wél koken, heeft wél verstand van koken, heeft wél affiniteit met koken en heeft wél belangstelling voor koken. Kon ik me een beetje achter haar verschuilen (en natuurlijk ook achter Isabel, Joep en Tiny). 

En zo werd het toch een heel genoeglijke middag. Een heerlijke middag ook, dankzij de preisoep van Gré Geurts, de kastanjesoep met champignons van Marieke van Bussel en de portobelloburger met quinoa van Piet Peters. Lastig was dan wel weer om tussen die drie een keuze te moeten maken: vergelijk een portobelloburger maar eens met kastanjesoep en wat als die preisoep perfect is bereid maar je een afkeer hebt van prei? Uiteindelijk gaf het Horster aspect – aan het gerecht diende een ‘echt Horster smaakje’ te zitten – de doorslag voor de jury. Die proefde dat ‘echt Horster smaakje’ het meest in de preisoep met dille en Limburgse mosterd van Gré Geurts. Benieuwd hoe die smaakt? Haar preisoep staat binnenkort een maand lang op de menukaart van een aantal Horster restaurants!

En ik houd me vanaf nu aanbevolen voor het jureren van kookwedstrijden all over the world.