Intermezzo – Huisje

Stel u stapt in een trein of bus. Zowel ter linker- als ter rechterzijde (vanuit de rijrichting gezien) van het middenpad zijn nog ruim voldoende lege zitplaatsen. Zowel ter linker- als ter rechterzijde heeft u geen last van de zon. Zowel ter linker- als ter rechterzijde is het uitzicht fantastisch. Gaat u dan op een willekeurige bank zitten? Of neemt u welbewust aan de linker- dan wel rechterzijde plaats?

Bij mij dwingt een onzichtbare hand me altijd naar de linkerzijde, zelfs als de omstandigheden ter rechterzijde aantoonbaar beter zijn. Geen idee waarom dit zo is. Maar de voorbije naar schatting twee maanden deed zich op het treintraject Blerick – Horst-Sevenum iets vreemds voor: mijn nieuwsgierigheid overwon de dwingende hand en ik nam plaats ter rechterzijde. Het Shell tankstation aan de Eindhovenseweg in Blerick, takel- en bergingsbedrijf Broekmans aan de Columbusweg, de nog vrijwel ongeschonden blik op Sevenum ter hoogte van de Berghemweg: tijdelijk liet ik ze allemaal links liggen. Opdat ik maar goed zicht had op de vorderingen van een bouwactiviteit ter rechterzijde van het spoor, van Blerick uit gezien circa honderd meter vóór de plek waar de Greenport Lane en de spoorweg elkaar kruisen. Mobiel bouwplaatstoerisme schijnt de wetenschappelijke naam te zijn voor deze afwijking.

Aanvankelijk dacht ik aan een elektriciteitskastje. Toen enkele treinreizen verder duidelijk was dat het bouwwerk de proporties daarvan te boven ging, drong zich de gedachte aan een kapelletje op. Geleidelijk begon ik daar toch weer aan te twijfelen: nergens viel iets te bekennen dat op een ingang duidde. Toen ik het vanuit de trein ook nog eens een stuk hoger zag groeien dan het doorsnee kapelletje wist ik het ineens: een trafohuisje!

Mijn nieuwsgierigheid was bedwongen, de dwingende hand voerde me ook op het traject Blerick – Horst-Sevenum als vanouds naar een zitplaats ter linkerzijde en ik constateerde tot mijn genoegen dat het Shell tankstation, Broekmans en de ongeschonden blik op Sevenum nog geheel intact waren.

Totdat afgelopen vrijdag ineens alles weer heel anders werd. Op de Greenport Bikeway onderweg van Venlo naar Horst besloot ik het trafohuisje eens aan een inspectie van nabij te onderwerpen. Wat blijkt: hier, pal op de grens met Venlo (of er misschien wel net over), is geen trafohuisje maar een heuse vleermuistoren verrezen.