Het hoge woord is er eindelijk uit: burgemeester Kees van
Rooij erkende afgelopen donderdag in De
Limburger dat nog niets is terechtgekomen van de gemeentelijke ambitie om
in Horst aan de Maas vierhonderd extra statushouders te huisvesten.
In de gemeenteraadsvergadering van 20 oktober van het
afgelopen jaar verklaarde de burgemeester dat Horst aan de Maas niet kiest voor
grootschalige opvang van asielzoekers: ‘Grootschalige opvang past niet bij een
gemeente met zestien kernen en is bovendien niet bevorderlijk voor de
integratie.’ In plaats daarvan, zo beloofde hij, zou de gemeente alles op alles
zetten om vierhonderd extra plaatsen voor statushouders (asielzoekers met een
verblijfsvergunning) te creëren. De voltallige gemeenteraad zwaaide de
burgemeester lof toe; ik zwaaide de burgemeester lof toe.
Na acht maanden komt de burgemeester nu tot de conclusie dat
geen enkel gemeentelijk complex geschikt is te maken voor bewoning en dat
eigenaren van leegstaande particuliere woningen niet bereid zijn hun huis te
verhuren aan statushouders. Ook met tijdelijke woningen wil het niet vlotten. Mogelijk
nieuw ei van Columbus: de gemeente koopt woningen op en gaat die vervolgens
zelf verhuren. De Limburger: ‘Van
Rooij verwacht dat in het laatste kwartaal van dit jaar duidelijk is of dit
haalbaar is.’ Meer dan tienduizend statushouders zitten in asielzoekerscentra
te wachten op een woning en Horst aan de Maas neemt nog eens rustig een half
jaar de tijd voor een onderzoekje! Urgentie klinkt echt héél anders.
De Limburger
noemde de Limburgse commissaris van de koning Theo Bovens deze week een meester
in het rekken van tijd als het om het huisvesten van asielzoekers gaat. Onze
burgemeester lijkt hier eveneens zeer bedreven in. Hij speelt daarmee hoog spel:
nu Limburg alsnog kiest voor grootschalige opvang van asielzoekers, ligt het
voor de hand hiervoor in eerste instantie te kijken in de richting van
gemeenten die tot dusverre slechts een minimale bijdrage hebben geleverd aan de
(nood)opvang van asielzoekers en statushouders. Zoals de gemeente Horst aan de Maas. Het
getalm van de afgelopen acht maanden zou daardoor een boemerangeffect tot
gevolg kunnen hebben: met grootschalige opvang van asielzoekers zou Horst aan
de Maas precies dat krijgen wat het niet wil. Boontje komt om zijn loontje?
Horst aan de Maas is goed in het zetten van stippen aan de
horizon. Laat Horst aan de Maas ook eens tonen dat het goed is in het zetten
van uitroeptekens onder handbereik. Régel de huisvesting van die vierhonderd extra
statushouders. Niet op termijn, nee nú. Of laten we zeggen vóór 20 oktober, dan
is de oorspronkelijke ambitie toch nog binnen een jaar gerealiseerd. Waar een
wil is, is een weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten