Klein mysterie 712 – Kloosterhof (2)

‘Minstens tweemaal per jaar krijgen we een worst voorgehouden als het om het verouderde Horster winkelcentrum Kloosterhof gaat. En dat al vijf jaar lang.’

Dat schreef ik op 15 december 2014 (klik hier), precies een jaar na de Horst-sweet-Horst top 5 van loze Kloosterhofbeloften (klik hier). Het ritme van minimaal twee Kloosterhofworsten per jaar is ook na 15 december 2014 keurig intact gebleven. Omdat de laatste alweer van 30 november van het afgelopen jaar dateerde, werd het onderhand tijd voor een nieuwe worst. Gisteren was het eindelijk zover. Hij werd geserveerd door De Limburger.

Na op vakantie bijzonder slechte ervaringen te hebben opgedaan met een andouillette, had ik me bijzonder verheugd op de jongste Kloosterhofworst. Maar wat een tegenvaller: het blijkt slechts een opgewarmde en danig verschrompelde worst van 30 november 2015 (klik hier) te zijn!  

Volgens De Limburger is ten opzichte van eind vorig jaar het aantal vierkante meters winkelruimte teruggebracht en krijgt de doorgang van Kerkstraat naar Kloosterhof geen breedte van zes meter, maar blijft die gehandhaafd op zestien meter. Dit alles op aandringen van ‘ondernemers en vastgoedeigenaren’. Die, in de persoon van voorzitter Jan Nabben van het Centrummanagement, ook maar meteen van de gelegenheid gebruikmaken een oud plannetje van de plank te halen: een doorgang creëren van parkeerplaats Kloosterhof naar de Gasthuisstraat.   

Projectontwikkelaar Suyderland heeft de aanvraag voor een omgevingsvergunning inmiddels ingediend en hoopt volgens de krant begin volgend jaar te beginnen met de verbouw, die een half jaar later moet zijn voltooid.

Ach, ik zou hier mijn ongezouten mening kunnen geven over alle Kloosterhofbeloftes uit het verleden, over de machtspositie van ondernemers en vastgoedeigenaren in Horst, over de (on)wenselijkheid van een doorgang van parkeerplaats Kloosterhof naar de Gasthuisstraat, over de architectonische en stedenbouwkundige kwaliteiten van het nieuwe Kloosterhof (klik hier), over de gevolgen van het overgeleverd zijn aan de grillen van een projectontwikkelaar. Maar waarom zou ik? Binnen een half jaar krijgen we immers weer een nieuwe worst voorgehouden, en daarna weer een, en daarna weer een. Als het ooit echt um die Wurst geht, meld ik me wel.

Hansworsterij laat ik graag aan anderen over.