Ingezonden – Dat gebeurt er (10) / Verkeer

In een ingezonden bijdrage zet Andries Brantsma vraagtekens bij de interpretatie van de cijfers over verkeersslachtoffers in Horst aan de Maas:

Verkeer: we gaan voor nul … echt waar?

Tijdens de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad gaf een raadslid van de PvdA aan dat er in de raad sprake was van dualisme armoede. Het leiden van de vergadering vond hij, is daar mede debet aan. Hoera, ik heb een medestander uit onverdachte hoek! En met de pas aangenomen motie van D66 en PvdA gaat er nu misschien echt iets gebeuren. Omdat deze dualisme armoede toch nog wel even zal duren, zal ik regelmatig aangeven wat de boodschappen die gebracht worden waard zijn. Dualisme armoede leidt ook tot gebrekkige informatie en gebrek aan controle, vandaar nu en dan enig inzicht in boodschappen die worden uitgedragen.

Nu informatie over het verkeer. Het verschil tussen kernboodschap en de cijfers.

In het Gemeentelijk Verkeer- en Vervoerplan (GVVP), vastgesteld begin 2013, heeft het college de ambitie uitgesproken om op termijn te streven naar nul verkeersslachtoffers. In hetzelfde plan geeft het college ook al aan dat het dat toch wel niet zal halen. Daar spreekt geen echte ambitie uit. Het niet hebben van een inventarisatie van verkeersrisico’s, het niet jaarlijks evalueren en maken van plannen, het nauwelijks handhaven op snelheden: het geeft allemaal aan dat de ambitie een loze is.

Deze weinig krachtige opstelling wordt ook zichtbaar in de veiligheidsresultaten. Het aantal verkeersdoden en ernstig gewonden laat duidelijk zien dat er al zes jaar geen verbetering is, zoals blijkt uit de cijfers over de gemeentelijke en provinciale wegen in onze gemeente. Sterker nog, er is eerder sprake van een verslechtering, hoewel statistisch gezien de getallen wel erg klein zijn. Van 2006 tot en met 2010 waren er zes dodelijke verkeersslachtoffers. Van 2011 tot en met 2015 waren er tien dodelijke verkeer slachtoffers. Een toename van 65%!!!!!!

Iets soortgelijks geldt ook voor de cijfers waarmee het college zich op de borst slaat. Behalve dat het aantal dodelijke slachtoffers is toegenomen in de laatste vijf jaar, is het (overigens toenemend onbetrouwbare) cijfer van ernstige verkeersslachtoffers al zes jaar vrijwel hetzelfde.

De wethouder stopt die uitkomsten weg. Hij wil dat niet zien en is wars voor waarschuwingen en kritiek, zowel in commissies als in de gemeenteraad. Na veel druk heeft de verantwoordelijk wethouder een raadsinformatiebrief laten zien en een ‘factsheet’ opgesteld waaruit de wethouder de conclusie/kernboodschap trekt dat het verkeer veel veiliger is geworden ten opzichte van de periode vóór 2010. Juist is dat de cijfers ten opzichte van vóór 2010 sterk zijn verbeterd, echter ook juist is dat de wethouder weet dat deze cijfers toenemend onbetrouwbaar zijn (zie GVVP). Vanaf 2010 is er geen enkele vooruitgang te zien. En de aantallen dodelijke verkeersslachtoffers kent u.

De boodschap die de wethouder met de raadsinformatiebrief heeft afgegeven kan zeker in twijfel worden getrokken, daarover kunt u nu uw eigen oordeel vormen. Het GVVP is goed, de uitvoering en de resultaten zijn ruim onvoldoende. Cijfers en kernboodschap lijken strijdig. Daarom zal ik blijven rapporteren.

Andries Brantsma