Klein mysterie 730 – Rolpatroon (1)

Druk bezig met verhuizen (geen zorgen, ik blijf binnen de gemeentegrenzen). Valt niet mee, zeker als je 43 jaar geleden voor het laatst bent verhuisd. Verhuizen is vooral keuzes maken, heb ik ontdekt. Laminaat of vloerbedekking? Witte of paarse wanden? Boekenkasten in of uit het zicht? Rol- of schuifgordijnen? Stuk voor stuk kwellingen voor iemand die nu niet meteen uitmunt in besluitvaardigheid. Uiteindelijk is het allemaal toch min of meer gelukt. Slechts één wezenlijke keuze resteert: die van het rolpatroon. Moet ik het rolpatroon blijven hanteren waarmee ik ben grootgebracht? Of is de tijd rijp voor verandering? Moet ik er misschien – CDA-achtige tussenoplossing – mee gaan variëren? Om de maand van rolpatroon wisselen? Of het rolpatroon afstemmen op het vermoedelijke rolpatroon van het te verwachten bezoek?

Wat dat eigenlijk is, ‘het rolpatroon’? Peter van Straaten, de onlangs overleden tekenaar en schrijver, heeft op 26 oktober 2012 in NRC Handelsblad een even informatief als subjectief stukje met tekening (die ik hier om auteursrechtelijke redenen niet zal weergeven) gepubliceerd over het rolpatroon. Enkele citaten daaruit:

‘Al jaren woedt er in ons huis een stille strijd over het juiste ophangen van de wc-rol. Mijn vrouw hanteert systeem B,

waar ik een fervente voorstander ben van systeem A. 

Als de rol naar mijn gevoel verkeerd hangt pleeg ik corrigerend op te treden en andersom gebeurt dat ook door mijn vrouw, zonder dat er een woord over gewisseld wordt. In mijn bekeringsdrift ga ik zelfs zover dat ik ook in andermans wc’s voortdurend bezig ben de rollen om te draaien.’

‘Als ik mijn vrouw vraag waarom dit haar voorkeur heeft, zegt ze „dat het handiger afscheurt”. Het tegendeel is waar. Bij systeem B schuurt je hand tegen de vaak ruwe muur. Het voordeel van systeem A is dat, terwijl de rechterhand scheurt, de linkerhand op de rol kan rusten om het scheuren te vergemakkelijken.’

Van Straaten verhaalt vervolgens over een etentje met vier vrouwen, waarop alle vrouwen tot zijn verbazing hun voorkeur uitspreken voor wat hij ‘systeem B’ noemt: ‘Dat brengt mij tot de theorie dat alle vrouwen het verkeerde systeem hanteren en alle mannen het enig juiste.’ En daar nu zit ‘m voor mij de pijn: ik, man, ben al mijn hele leven fervent aanhanger en toepasser van rolpatroon B.

Van Straaten besluit zijn stukje met de opmerking dat wetenschappelijk onderzoek naar de verschillen in rolpatroon wenselijk is. Het gelukkige toeval wil dat Horst-sweet-Horst over een wetenschappelijk bureau beschikt. Dat gaat het hoe en waarom van de verschillende rolpatronen voor mij in kaart brengen. Op basis van de uitkomsten besluit ik vervolgens mijn rolpatroon al dan niet aan te passen. Vooruitlopend op dit grootschalig rolpatroononderzoek heb ik afgelopen donderdag al de bezoekers van Café De Verbeelding – onder waarborging van hun anonimiteit – onderworpen aan een vragenlijst over hun rolpatroon. Met hoogst opzienbarende resultaten. Daarover (en over het onderzoek) een dezer dagen meer.