Mild gekruid

zaterdag 11 maart 2017

Ingezonden – Och wethouder toch

Wat volgt is een ingezonden stuk: de mening van de schrijver is niet noodzakelijk dezelfde als die van Horst-sweet-Horst. Klik hier voor de spelregels voor ingezonden stukken.
In de commissie ruimte gaf wethouder Bob Vostermans aan dat hij moeite had met het afdwingen van een goede landschappelijke inpassing. Hij is al drie jaar wethouder en het wordt nu toch eens tijd dat hij kracht laat zien. Er is sprake van een eenvoudig proces. Goede afspraken, juiste vergunning verlenen, je daaraan houden, controleren en handhaven. Deze gemeente is minstens niet goed in deze beide laatste onderdelen en dus heeft hij geen sterk voorbeeld op dit onderwerp. Zet het zelf in gang. Landschappelijke inpassing op waarde schatten.

Dan maar wat hulp, want zijn partij geeft toch keer op keer aan dat ze al blij zijn met de planologische en landschappelijke inpassing dus daar hoeven we niets van te verwachten. Wij worden er niet warm van, al verbergt het wel iets dat nog lelijker is.

Bij bijvoorbeeld groenteverwerking Van Dijck was dat een walletje van een meter met een paar boompjes en een hogere kale wal. En dat op een plek waar geen bedrijf hoort te liggen.

Enkele voorbeelden om de wethouder aan te zetten tot actie als hij hier nog een poosje blijft. Zie bijvoorbeeld de Hamweg. Aan een kant een verminking met walletjes en mesthopen, aan de andere kant een hogere wal met zichtbaar afval. Lelijk!! Inpassing?? Getraind kun je door de stank fietsen zonder even adem te halen.

En dan een voorbeeld bij America. Nog mooier ingepast. Een prestatie van dezelfde wethouder. Heel hoge wallen, die het onmogelijk maken dat je ook maar iets ziet van wat niet zou deugen. Achter de “duinen” zie je waarom. Voor de genietende toerist: weer even snel fietsen vanwege de stank.
Aan de Midden Peelweg staat ook een voorbeeld. Een hoge kale wal aan een kant, een mooie één meter hoge beukenhaag die niet opvalt aan de voorkant en een hek aan de andere kant. Jammer dat de CDA-fractie daar tijdens hun puur toevallige bezoek kort voor de beslissing in de raad niets op Facebook over te melden had.

Een vierde voorbeeld voor de wethouder, ook weer zelf bij betrokken, staat aan de Houthuizerweg. De dichte haag verbergt de muur en de kale vloeivelden worden verborgen door het hek. Snel fietsen in de zomer, weer in verband met stank.

De mooiste voorbeelden staan rond Swolgen. Opslag in het dorp bijvoorbeeld. Buiten wordt het zelfs opgeslokt in de natuur. Bestuurszwakte?



Dus wethouder, met zoveel mooie voorbeelden moet duidelijk zijn dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. Duidelijke afspraken, vergunningvoorwaarden en daarop handhaven. We willen toch geen land doorgeven met wanorde en stank? Doe alstublieft wat nodig is. Doe wat.

Andries Brantsma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten