Top 5 – Op 19e-eeuwse borduurpatronen geïnspireerde hedendaagse kunstwerken in de expositie Bloemen bloeien op papier in Museum De Kantfabriek

Een van de mooie dingen aan Museum De Kantfabriek is dat het niet als kunst bedoelde scheppingen uit het verleden regelmatig aan hedendaagse kunst weet te koppelen.

Een zin die wat stijfjes klinkt en vraagt om nadere uitleg. En waarom zou ik die nadere uitleg niet geven aan de hand van de gisteren geopende expositie Bloemen bloeien op papier? Centraal daarin staan negentiende-eeuwse handgekleurde borduurpatronen met als hoofdmotief bloemen. Ongetwijfeld mooi, opmerkelijk en interessant. Desondanks weet ik zeker dat ik deze expositie geen blik waardig zou hebben gekeurd als het daarbij was gebleven. Wat het voor mij boeiend maakt, is het extraatje: de werken van zestien hedendaagse kunstenaars die zich hebben laten inspireren door de borduurpatronen van bloemen. Door die verbinding te leggen met het heden wint de expositie enorm aan diepte, betekenis en zeggingskracht.

Voor de hedendaagse kunstwerken had Museum De Kantfabriek een wedstrijd uitgeschreven. (Ik ben geen groot aanhanger van het idee van kunstwedstrijden, maar dat laat ik voor het gemak nu even buiten beschouwing.) Van de honderdvijftig (!) inzendingen selecteerde een jury er zestien voor de expositie. Voor de makers van de volgens de jury drie beste werken was een – uiterst bescheiden – geldprijs weggelegd. 

Aan de wedstrijd is ook een publieksprijs verbonden: bezoekers van de expositie kunnen een stem uitbrengen op hun favoriete kunstwerk. (Ik ben geen groot aanhanger van het idee van publieksprijzen voor kunstwerken, maar dat laat ik voor het gemak nu even buiten beschouwing.) Waarop ik heb gestemd? Laat ik u dat eens duidelijk maken aan de hand van de Horst-sweet-Horst top 5 van op negentiende-eeuwse handgekleurde borduurpatronen met als hoofdmotief bloemen geïnspireerde hedendaagse kunstwerken in de expositie Bloemen bloeien op papier in Museum De Kantfabriek. Komt-ie (en bedenk daarbij dat de foto’s de kunstwerken in de meeste gevallen absoluut geen recht doen):

5.

Betty de Vries, Levend plastic

4.

Arlette Princen, In wording (nummer 1 van de jury)

3.

Nellie de Mulder, Tot iemand ons los maakt

2.

Myrthe Verdonk, Stadstuintje 2016

1.

Erik van Maarschalkerwaard, Dissection HK11049-16pix1/9L

De nummer 2 van de jury. Uit het juryrapport:

‘Op basis van het verrassende concept is een negende deel van het werk gemaakt van kleine gezaagde blokjes hout, met een nadrukkelijke rol voor de tussenruimte en de houtnerven. De beschildering van enkele bovenzijden van de blokjes refereert aan kleuren uit het bloempatroon. Hiermee wordt letterlijk doorgeborduurd of beter doorgezaagd op het ruitjespatroon en afstand genomen van het bloemmotief.’

Hoogst intrigerend werk dat speelt met en vragen oproept over de begrippen ordening, herordening en wanordening (dit laatste is geen begrip, maar u begrijpt hopelijk wat ik bedoel) en de manier waarop we daarmee omgaan. Mogelijk door de maker niet zo bedoeld maar ik zie er ook een aanklacht in tegen de alomtegenwoordige dictatuur van het ‘het moet wel aangeharkt en netjes zijn’.

N.B. Trek u van mij niks aan en ga vóór 9 oktober zelf een oordeel vellen in Museum De Kantfabriek.