Intermezzo – Dieke en Happy (en Lusi, Piefje, Floortje en Vlegelke)

Die(c)ke – ‘goed benaderbaar en houdt van eten’ – is vermist. Gisteren is ze voor het laatst gezien op de Maasbreeseweg in Sevenum. Ik ontleen deze wijsheid aan de Facebookpagina Zoekteam Wioa Provincie Limburg. Wioa? Waar is onze Angel!

Ik hoop oprecht dat Die(c)ke wordt teruggevonden (mocht u haar signaleren: bel 06-81117226). Tegelijkertijd kan ik niet ontkennen dat ik heimwee heb naar het – liefst handgeschreven – vermistedierenbriefje van vroeger. Facebookpagina’s als Zoekteam Wioa Provincie Limburg (en geprinte aftreksels daarvan) zijn het geïnstitutionaliseerde vermistedierenbriefje. Institutionalisering staat doorgaans gelijk aan verarming. Institutionalisering doodt spontaniteit en creativiteit. Institutionalisering is uniformiteit, is netjes. Zo ook in dit geval.

Ik prijs me gelukkig dat ik de hoogtijdagen van het vermistedierenbriefje nog mee heb mogen maken. Mijn leven is ontegenzeggelijk verrijkt door opsporingsverzoeken als die voor Lusi uit Horst (‘zij heeft een medicijnen nodig’), 

Piefje uit Grubbenvorst (‘Gezocht piefje piefje is 1maant out en loopt hier ergens rond

als je piefje vind breng alstublieft piefje den naar kuilvelt 15 of bel 3270220’)

en Floortje uit Horst (‘4 witte voetjes, net sportsokjes’).

Het hartverscheurende opsporingsverzoek voor Vlegelke uit Californië kan ik zelfs zes jaar na dato (klik hier) nog altijd niet met droge ogen lezen en bekijken. 

Wanted poes! / Vlegelke je bent altijd welkom / Ik lig al nachte wakker om dat ik jou zo mis / Mijn leven is in gestort nu jij weg bent / Ik mis je zo

Wat allemaal niet wegneemt dat ook geïnstitutionaliseerde vermistedierenbriefjes juweeltjes kunnen bevatten. Zo trof ik gisteren in de buurt van de Vondersestraat in Horst op enkele plaatsen een geïnstitutionaliseerd opsporingsbericht van Amivedi.nl aan voor de sinds afgelopen woensdag vermiste Happy (klik ook hier en hier).

Dat ‘chocolade snoet, oortjes, staart en slofjes’ is natuurlijk al om van te smullen. Maar ik viel helemaal voor deze zin: ‘Ze weet weinig van de drukke bewoonde wereld.’ Even huiveringwekkend mooi als onheilspellend. Een Happy end lijkt heel ver weg.