Intermezzo – The Village Festival 2018 (2)

‘Koeka babyspullen.’ Dat is waarschijnlijk mijn antwoord als iemand me over een jaar zou vragen wat ik me nog herinner van The Village 2018, het festival met elektronische muziek gisteren op, in en om de ruïne van kasteel Huis ter Horst, waar 30-plussers op de vingers van twee handen zijn te tellen.

Ik was op veel voorbereid, maar dat twee jongemannen, terwijl het festival al op z’n eind loopt, minstens een kwartier lang een diepgaand gesprek voeren over allerlei aspecten van het jonge ouderschap (de prijzen van maxi cosi’s, luiers verschonen, de baby wassen, de leuke spullen van Koeka, de kraamverzorgster) overtreft alles. En ze wekten niet eens de indruk dat ze lam waren.

Het gesprek is illustratief. Hier wordt bijgepraat, hier worden herinneringen opgehaald. Festival of toch eerder reünie? De muziek lijkt ondergeschikt aan het socializen. Gedanst wordt er weinig. Gepraat des te meer. Wat eigenlijk weer onmogelijk is vanwege de muziek. Wat eigenlijk een beetje jammer is. Want eigenlijk is de muziek heel mooi.

Het decor is fantastisch. Een groot podium op de open binnenplaats, een Tanzbar in een kleiner vertrek binnen, een kleine onoverdekte arena in wat ooit een van de hoektorens van het kasteel was met in het midden een vuurschaal,

in een andere voormalige hoektoren een eettentje, in weer een andere ruimte gelegenheid om te chillen. En overal ridderattributen. De discoverlichting (heet dat zo?) maakt het tot een magisch geheel. Kan hier niet elke week een lichtshow plaatsvinden?

Van drugs geen spoor. Mede omdat de enkeling die wel stimulantia bij zich heeft, die bij de ingang keurig deponeert in de drugs dropbox. Gezeglijk volkje hiero.  

Uit de hand gelopen? Geen sprake van!

C. maakt me attent op de heuptasjestrend, zowel bij vrouwen als mannen. R. wijst me erop dat out of the blue witte sportsokken weer schijnen te mogen. En verdomd als het niet waar is (klik op de pijl om het filmpje te starten):



Zonder witte sportsokken kun je het hier wel schudden. Ik dus ook.

Zou Franz Clemens von Fürstenberg (1755-1827) , de laatste bewoner van kasteel Huis ter Horst en zo gek als een deur, zich hier net zo goed hebben vermaakt als ik? Ik weet het bijna zeker.

(graag wil ik S., M., R., K., R., C., K., M. en J. bedanken voor het feit dat ze zich voor kortere of langere tijd wilden ontfermen over deze party pooper bij uitstek, waardoor het niet de gevreesde martelgang werd. Wat zeg ik? Ik heb genoten!)