Intermezzo – Jurrie Koolhof

Soms kan ik er niet omheen dat ik een voetbalverleden heb. Nu bijvoorbeeld.

21 mei 1989. Een warme, zonovergoten zondag. Arnhem is uitgelopen: Vitesse kan deze middag na een achtjarig verblijf in de eerste divisie eindelijk weer naar de ere-divisie promoveren. Negenduizend toeschouwers bevolken Nieuw Monnikenhuize – van het Gelredome op dat moment nog geen spoor. Tegenstander is Helmond Sport, een benedenmodale club, met een benedenmodaal elftal. Van dat benedenmodale elftal van die benedenmodale club ben ik de beneden benedenmodale linksback.

Vitesse moet winnen om zeker te zijn van promotie. Fluitje van een cent, zou je denken met erkende grootheden als Frans Thijssen, Edward Sturing, John van den Brom, Raimond van der Gouw en Martin Laamers in de gelederen. Toch komt de benedenmodale club na zeven minuten op voorsprong door Erik Keizers.

Ook als Vitesse in de eerste minuten na rust twee keer scoort is het geen gelopen koers. Zelfs de linksback van de benedenmodale club houdt met hangen en wurgen stand tegen z’n persoonlijke tegenstander, de pijlsnelle Rick Hilgers. Na 85 minuten moet Hilgers het veld ruimen (momentje van triomf voor de linksback). Jurrie Koolhof maakt zijn opwachting. Jurrie Koolhof! Vijfvoudig international en twee jaar eerder nog de gevierde spits van PSV. Nu topscoorder van Vitesse. Even breekt de linksback van de benedenmodale club het klamme zweet uit. De paniek wijkt snel als Koolhof de linksback toevoegt: ‘Wij hebben dadelijk wat te vieren, dus je gaat niet schoppen, hè? Gewoon rustig aan doen!’ Dat buitenkansje laat de linksback (wiens repertoire sowieso niet in schoppen voorziet) zich niet ontglippen: ‘Oké, maar dan moet jij ook gewoon rustig aan doen.’ Koolhof: ‘Goed, afgesproken, we doen allebei niks die laatste paar minuten, we laten het spel gewoon aan ons voorbijgaan.’

Twee minuten later: steekpass van Frans Thijssen, Koolhof sprint in de allerhoogste versnelling naar de bal, de linksback als versteend achter zich latend, en scoort de bevrijdende 3-1. Nieuw Monnikenhuize ontploft.

Enkele weken later wordt de linksback definitief ongeschikt bevonden voor het betaalde voetbal. Jurrie Koolhof blijft nog een jaar bij Vitesse, promoveert én degradeert met De Graafschap en sluit zijn bovenmodale carrière af bij Veendam, de club waarvoor hij in 1978 ook zijn debuut in het betaalde voetbal heeft gemaakt.