Intermezzo – Doener in passie

Er was eens een man. Hij woonde in Hegelsom en hij noemde zichzelf ‘Doener in Passie’. De doener in passie bekeek het leven van de zonnige kant. Hij was de belichaming van positivisme. ‘Positiviteit’ noemde hij het op z’n website ook wel. Hij roemde de power van het positivisme: ‘Positieve mensen geven anderen energie en zij creëren omgevingen waarin mooie dingen ontstaan. Positivisme trekt mensen aan en verbindt ze met elkaar. Daarom is positiviteit voor mij belangrijk in de samenleving.’ Wat de doener in passie verstond onder positieve power? ‘Het verspreiden van positieve energie. Zodat mensen zich focussen op wat wél kan, in plaats van op wat niet kan. Denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Dat is niet alleen positief denken, maar ook samen aanpakken. Kortom, positief zijn, geen gemaar en samen doen. Ik creëer gezamenlijkheid vanuit een open positieve houding.’

De doener in passie had behalve positivisme nog een andere grote liefde: dieren. Hij had zijn positieve hart verpand aan al wat knorde, kakelde, loeide en blaatte. Op zijn Facebookpagina plaatste hij wel eens een positief filmpje van kippen die gezellig met hun duizenden dicht tegen elkaar aan zaten en kakelde er dan positivistisch bij ‘mooiste dier wat er is’. En als de Nederlandse Vakbond Varkenshouders een filmpje postte over het positieve nut van varkens (denk aan spareribs, schouderlapjes, slavinken en fricandeau) dan knorde de doener in passie vanuit zijn open positieve houding: ‘Prachtig realistische promotie van ons Nederlands varken.’

En toen was er op een goede dag ineens een politieke partij die de Nederlandse veestapel wilde halveren. Om al wat knorde, kakelde, loeide en blaatte een nóg beter leven te bezorgen. Het kon nauwelijks positiever. Het leek allemaal naadloos aan te sluiten bij het gedachtegoed van de doener in passie. Maar wat schreef de pleitbezorger van de power van het positivisme op z’n Facebookpagina?

‘Hou het bij de fEiten..... Geef elkaar ook de ruimte om dingen aan te passen, maar om zomaar een economisch belangrijke en innovatie sector op gebied van welzijn en milieu zomaar weg te saneren is absoluut geen oplossing. Ik vind dit zelfs hypocriet. Hier alles wegsaneren en elders met een weg gepoetst geweten het voedsel kopen.....’

‘Hou het bij de feiten’, ‘absoluut geen oplossing’, ‘hypocriet’, ‘weg gepoetst geweten’: waren dit nu woorden van iemand die gezamenlijkheid creëert vanuit een open positieve houding? Was dit nu geen gemaar en samen doen? Was dit nu denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen? Was dit nu het verspreiden van positieve energie?