Intermezzo – De Hôrster Kwis (2)

Je zál maar een weblog over Horst hebben en het zál maar de avond van De Hôrster Kwis zijn … Mobiele telefoon, vaste telefoon, WhatsApp, Messenger: ze stonden allemaal roodgloeiend hier gisteren, de hele avond lang.

Tientallen mensen heb ik te woord gestaan, bekenden en volstrekt onbekenden. Erg goed voor m’n reputatie was deze avond dan weer niet, want in de meeste gevallen moest ik hen de gevraagde antwoorden schuldig blijven. Ik ben bijvoorbeeld zélf ook razend benieuwd naar het antwoord op de vraag welke tekst de muren van Het Groenewoud sierde bij het bezoek van koningin Beatrix in 1999. Bij de vragen over veldkruisen en trafohuisjes moest ik eveneens passen. Bijeffect van de vraag over de trafohuisjes was overigens wel dat de uit 2008 (!) daterende Horst-sweet-Horst top 5 van Horster trafohuisjes (klik hier) gedurende de avond met stip in de top 5 van best gelezen Horst-sweet-Horst-stukjes van afgelopen maand belandde.

Net als in voorgaande jaren waren enkele vragen van de quiz van mijn hand, zoals die over een fabriek in Grubbenvorst, die over de aanleg van een weg in het Caraïbisch gebied, die over de verbouwing van het zwembad in 1988 en die over een toneelstuk opgevoerd door Concordia ’62. Wie op zoek was naar een antwoord op een van deze vragen heb ik natuurlijk stuk voor stuk vriendelijk afgeserveerd (behalve dan die ene vrouw die me in ruil voor het antwoord op de vraag naar de lengte van de aan te leggen weg in het Caraïbisch gebied een geheel verzorgde reis van vier weken naar de Dominicaanse Republiek in het vooruitzicht stelde).

Dat het aantal hengelaars naar antwoorden dit jaar veel en veel groter was dan andere jaren, had alles te maken met vraag 66. Die ging namelijk over mijn vader.

Aangezien mijn vader er zelf niet meer is, dacht menigeen bij mijn zus en mij de grootste kans op het juiste antwoord te hebben. Maar het hele rare is dat ze daarvoor bij ons dan toch aan het verkeerde adres waren. Hoe ongelooflijk ook: we weten het zelf niet. Echt. Eerlijk. Dat mijn vader in 1989 ter gelegenheid van z’n vijftigste verjaardag op de televisie kwam, ja, dat herinneren we ons wel. We hebben er zelfs een krantenknipsel van:

Maar van welke ‘speciale gast’ hij bij die gelegenheid een bosje bloemen ontving? Al sla je ons dood! Moeten we nu echt tot de uitslagenavond op 25 januari wachten op een antwoord? Of is er nu al iemand die ons uit ons lijden kan verlossen?