Intermezzo – Helden van de velden

Je zou het soms vergeten, maar het gewone leven gaat ook door. Zo wordt nog steeds gediscussieerd over een nieuw zwembad. Zo gebeurt wat iedereen had kunnen voorspellen: het fiasco van de toeristische ambassadeurs. Zo wordt de bibliotheek weer eens afgescheept met een fooi. Zo verandert het gemeentebestuur ondanks forse kritiek van de gemeenteraad niets aan het voorgenomen kunst- en cultuurbeleid. 

Elk van deze zaken zou een afzonderlijk stukje waard zijn. Alleen niet in coronatijd. In coronatijd is het first things first. Zo’n first thing zijn bijvoorbeeld onze arbeidsmigranten. Kurk waar de Noord-Limburgse economie op drijft. Je zou verwachten dat onze arbeidsmigranten gekoesterd en vertroeteld worden. Juist nu. Is dat ook het geval? Vormen onze arbeidsmigranten al een volwaardig onderdeel van de anderhalvemetereconomie? Of zijn ze als vanouds slachtoffer van de hutjemutjedictatuur? Ik zou zeggen: maak eens een ommetje langs de aspergebedden en akkers in onze gemeenten, bezoek een onderkomen van onze arbeidsmigranten of leg uw oor te luister bij onze helden van de velden zelf. Ik acht de kans vrij groot dat u van een koude kermis thuiskomt.

De gemeente Horst aan de Maas heeft een video gemaakt waarin BH’ers als de burgemeester, Tren van Enckevort en Renée van Wegberg de regels in coronatijd duidelijk maken aan onze arbeidsmigranten en hen tegelijkertijd een hart onder de riem steken (klik hier). Prijzenswaardig initiatief, al is het natuurlijk de vraag of arbeidsmigranten wel zo bekend zijn met onze lokale grootheden. Maar als er dan toch video’s worden gemaakt, maak dan ook als de wiedeweerga een instructievideo met plaatselijke hotshots die bestemd is voor werkgevers en voor directeuren en medewerkers van uitzendbureaus.

Zijn die anderhalve meter en alle andere coronaregels dan geen eigen verantwoordelijkheid van onze arbeidsmigranten? In theorie wel ja. Alleen ziet de praktijk er heel anders uit als je verplicht op het erf van je baas woont. Ziet de praktijk er heel anders uit als je niets krijgt uitbetaald als je je ziek meldt omdat je koorts hebt of verkouden bent. Ziet de praktijk er heel anders uit als er na een veel te lange werkdag slechts één minibusje klaarstaat om jou en jouw collega’s af te voeren. Werkgevers, uitzendbureaus, houd ze alsjeblieft in ere, onze helden van de velden. Ook nu. Juist nu.  

(Dit stukje verscheen eergisteren in enigszins gewijzigde vorm in Via Horst-Venray.)