Intermezzo – Maandagmiddagwandeling

Van Swolgen naar Broekhuizen en vice versa is het plan. Fiets geparkeerd aan de Schoolstraat. Wandelen maar. Jan van Swolgenstraat. Doelloos hek.

Triest einde van een mooi leven? Of mooi begin van een triest leven? Dan rechtsaf. Hulsweg.

RK tuinen. Visioenen van tuinen vol weelderig bloeiende hosties, judaspenningen, wierookbomen die tot de hemel groeien, christusdoornen, sint-janskruid en massa’s pastoraalzaad die op de meest onverwachte plaatsen ontkiemen. Terug in de werkelijkheid als twee mannen op leeftijd me tegemoet komen fietsen. Hoor de man aan de binnenkant zeggen ‘Ik heb dan de neiging om een beetje zwarte humor te maken om de zaak te breken, maar daar kan niet iedereen mee omgaan’. Wedden dat ie het toch steeds weer probeert met die zwarte humor, hoewel ie weet dat niet iedereen ermee kan omgaan?

Potjes met deksels over? Dan graag inleveren op Hulsweg 12, voor paprika’s en komkommers, allebei zoetzuur. Dan de Heideweg en vervolgens rechtsaf Genenberg op. De outskirts van Broekhuizen. Zes p’s waar er één had volstaan. 

Sproeien. Overal sproeien. Steeds brutaler sproeien. Steeds nuttelozer sproeien. Of dacht je soms dat zo’n sjees zit te wachten op al dat water?

Broekhuizen-centrum. Looierstraat.

Al sinds jaar en dag met afstand de mooiste garagedeur van Broekhuizen. Zal dus wel in z’n voortbestaan worden bedreigd. Dan de Maas.

Gezeglijk volkje hier qua social distancing. Een man en een vrouw met twee klapstoeltjes komen aanlopen. Man: ‘Als we daar eens op de hoek gaan zitten.’ Vrouw: ‘Nee, ik wil niet in de zon! Ik wil in de schaduw zitten.’ Man: ‘Godverdomme! Zeg dat dan!’ Als ik ze even later voorbijloop zitten ze op hun klapstoeltjes alweer genoeglijk te keuvelen. In de schaduw. Dan over akkers en door weilanden weer terug richting Swolgen. Hiepsheideweg. De bossen in. Vogelgefluit. Bijengezoem bij blauwebessenplantage. Paarden.

Magere paarden. Zouden ze misschien stiekem van zakdoekjes hebben gesnoept?

‘Bent u vies van uzelf, laat u dan behandelen aan uw smetvrees.’ ‘Affikken’ contrasteert te zeer met de rest van de tekst. Beetje ordi.

Terug in de bewoonde wereld. De gratis spullen laat ik graag aan iemand die ze harder nodig heeft dan ik. Terug bij de fiets. Naar huis. Stukje tikken.