Intermezzo – Grensgang (1)

De gemeenten Horst aan de Maas en Venray zijn gescheiden door een grens. Hoe ziet die er eigenlijk uit? Een wandeling in etappes op het breukvlak tussen Horst aan de Maas en Venray. Vandaag de eerste etappe.

Wandelen van west naar oost over de grens is het idee. Startpunt: de grenssteen tussen de gemeenten Deurne, Horst aan de Maas en Venray, nabij de spoorwegovergang in Griendtsveen.

‘Zerkenpaal’ heet de grenssteen, getuige een informatiebord. De grens tussen Horst en Venray werd in 1815 vastgesteld, aldus datzelfde informatiebord. Een woestenij moet het toen zijn geweest, midden in de onafzienbare Peel. Nu is het er een drukte van belang, zeker op deze zomerse zondagmiddag. Tien meter verder, nog net op Horster grondgebied, begint het Defensiekanaal. Gegraven in 1939 als onderdeel van de Peel-Raamstelling, een verdedigingslinie bij een eventuele Duitse inval. Toen het een jaar later zover was, was het binnen een dag gedaan met de Peel-Raamstelling. Binnen oogbereik drie bunkers die herinneren aan toen.

Veel fietsers, veelal op leeftijd, veelal echtparen, veelal zwijgend, mij veelal negerend. IJsselsteijnseweg heet het hier zegt Google Maps. Wat best vreemd is: de weg leidt naar Ysselsteyn. Na enkele honderden meters buigt de verharde weg af. De grens loopt rechtdoor.

‘Verboden toegang art. 461 Wetb. v. Strafr.’ Eindigt mijn wandeling hier, tien minuten nadat ze is begonnen? Tuurlijk niet. Van een scheutje burgerlijke ongehoorzaamheid is nog nooit iemand slechter geworden. Duidelijke rolverdeling hier: links (Venray) varkensstallen, weilanden en akkers, rechts (Horst aan de Maas) maïs. Ja, de maïsdictatuur tiert ook dit jaar welig. Maar zonder maïs ook geen ruisen van maïs. Zó mooi.

Aangename rust na de drukte van de IJsselsteijnseweg. Geen mensen meer. Ongetwijfeld daarom dat een gestalde koe me ongegeneerd blijft aankijken alsof ze voor het eerst een mensachtige ziet. De verharde Dorperpeelweg (Horst aan de Maas) / Moostdijk (Venray) oversteken en verder langs de akkers, ploeterend door het mulle zand, van een pad is geen sprake.

Gemiauw van twee buizerds die hoog door de lucht cirkelen. Ik heb het niet zo op buizerds. Zij gelukkig ook niet op mij. Irritant plakkerige vliegen. En daeze, voor het eerst dit jaar. Daeze (dazen), zowel een Horster als Venrays woord, lees ik als ik weer thuis ben. Sowieso veel overeenkomsten tussen Horst aan de Maas en Venray tot nu toe. Ga je in Venlo of voorbij Maastricht de grens over dan zie je meteen dat je in een ander land bent. Hier is alles hetzelfde: aan beide zijden van de grens grootschalige landbouw, irritante vliegen, strontstank. Saai, saai, saai. Of het na het passeren van de Midden Peelweg heel veel anders zal worden?

(Dit stukje verscheen gisteren in licht gewijzigde vorm in Via Horst-Venray)