Intermezzo – Verkiezingen

Wat je ook van het CDA kunt zeggen, met de timing van de christendemocraten is doorgaans weinig mis. Aan het eind van het jaar wensen ze ons vanaf grote borden steevast een zalig nieuwjaar, met carnaval bakken ze eitjes voor uitgaanders, als er een nieuwe gemeenteraad moet worden gekozen, organiseren ze gezellige middagen voor bejaarden. En als de aanplakborden voor verkiezingen weer zijn opgetuigd, is het CDA er meestal als de kippen bij.

Zo ook dit jaar. Toch was de timing ditmaal niet echt gelukkig: zo ongeveer op hetzelfde moment dat het conterfeitsel van Wopke Hoekstra op de aanplakborden werd aangebracht, pleitte de demissionair minister van Financiën ervoor om de beloning van toezichthouders bij staatsbedrijven met twintig procent te verhogen. En dat terwijl diezelfde Hoekstra getuige de affiches de verkiezingen ingaat onder het motto ‘Nu doorpakken’. Zelfs zijn partijgenoten reageerden ontdaan.

Nog in een ander opzicht is het maar de vraag of de CDA-timing bij het beplakken van de verkiezingsborden deze keer wel zo perfect was. Steeds luider klinkt namelijk de oproep tot uitstel van de Tweede Kamerverkiezingen. Een maand nadat hij er om heel andere redenen in was opgedoken, verklaarde de Venrayse burgemeester Luc Winants (ook CDA trouwens) afgelopen vrijdag in NRC Handelsblad: ‘We moeten heel simpel zeggen: we gaan dit nu niet doen.’

Winants vreest een lage opkomst doordat kiezers ziek thuis zitten of een bezoek aan het stembureau te risicovol vinden. Bovendien vraagt hij zich af of het wel lukt om alle stembureaus te bemannen. Alleszins begrijpelijke twijfels, maar verantwoordelijk minister Kajsa Ollongren toont zich onvermurwbaar – voor zolang het duurt.

Er bestaat een eenvoudige oplossing waarmee zowel Winants als Ollongren tegemoet kunnen worden gekomen: per post stemmen. Als 70-plussers per post kunnen en mogen stemmen – zoals Ollongren heeft bepaald – waarom zouden 70-minners dan niet eveneens per post kunnen en mogen stemmen? ‘Onuitvoerbaar’, zegt de minister. Het afgelopen jaar heeft bewezen dat veel van wat niet alleen onuitvoerbaar maar ook onmogelijk leek, toch uitvoerbaar en mogelijk bleek. En dan zou het niet lukken in een paar weken tijd een paar miljoen stembiljetten te drukken en op het juiste adres te bezorgen? Kom op zeg! Ik zeg: ‘Nu doorpakken.’ Nu maar hopen dat mijn timing me niet in de steek laat. 

(Dit stukje verscheen gisteren in iets andere vorm ook in Via Horst-Venray)