Intermezzo – Integriteit

Twee jaar geleden de voormalige Limburgse gedeputeerden die baantjes kregen toegeschoven van de gemeente. Vorig jaar de staatssecretaris uit Hegelsom met een omstreden gronddeal. In januari de Venrayse wethouder met een omstreden gronddeal. Vorige week de schandalige zelfverrijking van de voormalige Limburgse gedeputeerde. Vorige week de twee Limburgse gedeputeerden en de commissaris van de koning die hadden zitten te slapen bij de schandalige zelfverrijking van de voormalige Limburgse gedeputeerde. En dan ook nog het gore lef hebben om moraliteit te prediken. (Ger Koopmans: ‘Er is ook nog zoiets als moraliteit: mag je elke mogelijkheid te baat nemen die de overheid je biedt?’)

Houdt het dan nooit op? Zijn er überhaupt nog Limburgse politici waarvoor je je hand in het vuur durft te steken? Die integer en naar eer en geweten handelen? Toch wel, Richard van der Weegen was zo iemand. Denk ik, zeker weten doe je het nooit, van niemand. U kent hem niet, Richard van der Weegen? Valt u nauwelijks kwalijk te nemen. Het trieste lot van politici die niet sjoemelen en die niet zelfpromotie tot hoogste doel hebben verheven, maar datgene waar het om gaat: de inhoud.

Richard van der Weegen was vijftien jaar gemeenteraadslid in Horst aan de Maas namens de PvdA. Vorige week nam hij afscheid. De gemeenteraad zal ‘m gaan missen. Gekscherend hield burgemeester Ryan Palmen hem vorige week voor dat zijn bijdragen regelmatig aan de lange kant waren geweest. Zelfs als dat al zo is: hoe lang hij misschien ook aan het woord was, hij had altijd iets te zeggen. In heldere bewoordingen en beargumenteerd. Zijn dossierkennis was ongeëvenaard. Bovendien was hij vasthoudend. En als sterk debater – een zeldzaamheid in de gemeenteraad van Horst aan de Maas – wist hij wethouders het vuur na aan de schenen te leggen. Onvergetelijk zijn discussies met voormalig wethouder Leon Litjens over het Nieuw Gemengd Bedrijf. Gerede kans dat Don Leon daar ’s nachts nog wel eens gillend van wakker wordt.

Viel er dan helemaal niets aan te merken op Richard van der Weegen? Jawel, hoor. Hoe treffend zijn analyses doorgaans ook waren, als het op stemmen aankwam voegde hij zich naar mijn smaak iets te vaak naar het college van burgemeester en wethouders. Dat is inderdaad het trieste lot van gemeenteraadsleden van een coalitiepartij, maar toch. Wat me ook zo nu en dan stak was zijn gevit op de andere linkse partijen, D66+GroenLinks en vooral de SP. Verder heb ik hem wel eens verweten dat hij soms roomser dan de paus wilde zijn. Hyper integer dus. Dat verwijt trek ik bij dezen graag in: beter hyper integer dan een beetje integer.

(Een ingekorte versie van dit stukje verscheen vandaag in Via Horst-Venray)