Intermezzo – Imke

Op 10 november van het afgelopen jaar werd Imke Emons namens de VVD geïnstalleerd als raadslid van de gemeente Horst aan de Maas. Gisteren maakte ze bekend dat ze de VVD-fractie verlaat en ‘alleen, voor nu nog partijloos maar met veel steun’ verder gaat. In een verklaring op Facebook zegt ze verder:

‘Transparantie, openheid, gelijkheid, eerlijkheid, betrokkenheid, vrijheid een goede communicatie, samenwerking en vooral vertrouwen gaat bij mij voor alles maar bij de VVD Horst aan de Maas vind ik dit helaas niet. Ik voel mij ongemakkelijk door het gevoerde Coronabeleid en kan niet meer vanuit mijn hart spreken. (…). Nu voelen de landelijk opgelegde regels soms als een klap in ieders gezicht. (…) Landelijk maar juist ook intern gebeuren er zaken waarin ik mij niet kan vinden. Kijkend naar de maatregelen en door het zien wat er in mijn omgeving gebeurt kan ik niet met mijn geweten uitkomen voor deze partij.’

Voor iemand bij wie transparantie en openheid voor alles gaan vind ik dit een vrij teleurstellende verklaring. Wat is er in de ogen van Imke precies mis met het coronabeleid? Is het alleen het landelijke coronabeleid of ook dat van Horst aan de Maas waarbij ze zich ongemakkelijk voelt? Wat is er de afgelopen maanden veranderd dat Imke tot dit besluit heeft doen komen, terwijl ze in januari nog schreef ‘Hou je aan de regels!’? Welke zaken gebeuren er landelijk en intern waarin ze zich niet kan vinden? Wat gebeurt er in haar omgeving waardoor ze niet langer de VVD kan vertegenwoordigen? Dat lijken me toch wel vragen waarop Horst aan de Maas, de VVD-kiezers en vooral ook de Imke Emons-kiezers een antwoord mogen verwachten. Zeker in het kader van transparantie en openheid en zonder dat alle vuile was buiten hoeft te worden gehangen. Gewoon. Doen.

Imke gaat alleen verder. Dat mag, geen wet die het haar verbiedt. Hoe fatsoenlijk dit is ten opzichte van de VVD is een andere vraag. Imke heeft haar raadslidmaatschap in de eerste plaats aan de VVD te danken. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 behaalde ze als nummer twee op de kandidatenlijst van de VVD onvoldoende stemmen voor een zetel. Dat ze een klein half jaar geleden toch in de gemeenteraad belandde, was het gevolg van het vertrek van Peter Elbers. Enige bescheidenheid en dankbaarheid jegens de VVD zouden haar daarom sieren.