Ingezonden – De partij van kralen en spiegeltjes

Horst-sweet-Horst ontving de volgende ingezonden bijdrage van Andries Brantsma over het besluit dat de gemeenteraad deze week nam om acht woningen te bouwen aan de Rector de Fauwestraat in Meterik, op de plek van de voormalige basisschool.

De partij van kralen en spiegeltjes

De Rector de Fauwestraat in Meterik werd met een bouwproject bijna het Waterloo voor wethouder Tegels. Alleen omdat er door vervelende omstandigheden twee raadsleden ontbraken werd hij gered, want de meerderheid van de raad was tegen dit voorstel. Een technisch goed plan, maar vol van kralen en spiegeltjes voor de toekomstige bewoners en gewone investeerders bleek uit de raadsvergaderingen. Het was duidelijk dat dit veel te ver ging, tenminste voor de nadenkende partijen. Het CDA belde zich dan ook een week lang wezenloos om zwakke plekken te ontdekken bij deze weldenkende partijen. Maar dat lukte niet. Iedereen was tegen een slechte uitvoering en een veel te genereuze behandeling van de nieuwe eigenaren. Intrekken van het voorstel zou betekenen dat de kralen weer zouden worden ingenomen en nagedacht moest worden over een fatsoenlijke oplossing. Je kunt 8 kopers niet bevoordelen op een manier die op voortrekken lijkt. De handeling van de wethouder kon leiden tot onbetrouwbaarheid richting 8 kopers, het niet corrigeren leidt tot onbetrouwbaarheid richting de andere 40.000 inwoners van Horst aan de Maas. Alleen een wonder kon wethouder Tegels redden om het slechte plan door slechte uitvoering waarvan de wortels in Beesel liggen aan te laten nemen. Op de hondstrouwe weinig kritische eigen CDA-partij kan zelfs deze wethouder altijd bouwen. Voor de PvdA is hetzelfde op te tekenen. Maar dat was te weinig en dus was een wonder nodig.  Er was een rozenkrans voor nodig, een hele rij kralen. Het wonder kwam. Omdat twee raadsleden niet aanwezig waren en raadslid Emons waarschijnlijk door een kanonnade aan telefoontjes waarvan we nooit de inhoud zullen leren kennen en die we nooit op betrouwbaarheid zullen kunnen toetsen, door de knieën ging, werd de wethouder gered.

Toch zal het geknetterd hebben na afloop, want het past niet erg bij deze wethouder dat hij een fout bij zichzelf zoekt. Hij heeft de macht en daar hoort iedereen voor te buigen. Toch… of, ja toch? En ongetwijfeld zullen collegeleden het voor hem draaglijk proberen te maken, want die repareren bijna steeds alles wat deze wethouder stuk maakt. Hij zal denken, als je in deze positie nog niets eens kraaltjes mag uitdelen, wat doe ik hier dan?

Ja, dat vragen velen zich af.

Was getekend,

Andries Brantsma