Intermezzo – Dwarsdoorsnede (5)

Vijfde en laatste etappe van een wandeling diagonaal door de gemeenten Venray en Horst aan de Maas. De etappe van vandaag begint bij het Sint-Annakapelletje in Horst en zou moeten eindigen bij of in de Maas in Grubbenvorst.  

Na het Sint-Annakapelletje een stukje Vrouwboomweg – over prachtige straatnamen gesproken. Terzijde van de weg een groot zeildoek met in grote letters het opschrift ‘Ruimte voor natuur’ en in net iets minder grote letters ‘Greenport Venlo’. Briljante werkelijkheidsomkering: Greenport Venlo heeft juist op grote schaal ruimte gecreëerd voor gigantische bedrijvigheid ten koste van de natuur. En nu hengelen naar complimentjes voor het behoud van ingesnoerde stukjes natuur op postzegelformaat. Je moet maar durven.

Na  het doorsnijden van de groene buffer die wordt gevormd door Reulsberg en het Ham toont Greenport zijn ware gezicht: kassen, ogenschijnlijk tot het einde van de wereld. In het ritme, het monotone, het strakke, het oneindige, schuilt beslist een zekere schoonheid – het is niet louter kommer en kwel in Californië. En toch: Califorina Dreamin'. 

Langs de drukke Horsterweg warempel ook nog een vervallen boerderij. Een witte luifel voor de voordeur en een gemetseld rond hoektorentje verschaften haar ooit grandeur. Uit de gebroken ruiten wappert grauwe vitrage, op het dak groeien planten. Vergane glorie zoals je in deze contreien maar zelden ziet. Graag gewoon verder laten vervallen, niet restaureren, niet slopen.

Bordje in een coniferenheg: Massage by Simone … en ontspan …

Niks ontspanning, verder richting finish. Via de houten hangbrug over de A73. Dan verder pal langs de A73 met z’n oorverdovende herrie en vervolgens aan mijn linkerhand bossen en aan mijn rechter een hekwerk met daarachter het immense veilingterrein. Vele kilometers lang. Fascinerend.

Onder de spoorbrug door en nu maar hopen dat deze wandeling na veertig kilometer niet strandt in het zicht van de haven. Die haven is de grens tussen Horst aan de Maas en Venlo en bevindt zich in de Maas, bij de brug over de A67. Geen ambitie om naar het midden van de Maas te zwemmen. Wel ambitie om de oever van de Maas te bereiken. Grootschalige ontgrindingswerkzaamheden, hekken, taluds, ondoordringbare begroeiing en nog zo wat van die dingen fnuiken die ambitie. Het zij maar zo.

(Dit stukje verscheen woensdag ook in Via Horst-Venray, zij het zonder foto’s. Klik hier, hier, hier en hier voor de eerste vier etappes van deze wandeling.)