Intermezzo – Stoplichten (1)

Waar in Horst stonden de eerste stoplichten (verkeerslichten schijn je officieel te moeten zeggen, maar wtf)? Typisch zo’n vraag die de stemming op een verjaardagspartijtje kan doen omslaan van gemoedelijk in grimmig. ‘In een woning aan de X-straat, waar de verjaardag van Y werd gevierd, raakten de gemoederen gisteravond dusdanig verhit dat politie-ingrijpen noodzakelijk was’, lees je dan de volgende dag op Nieuws uit Horst aan de Maas of in de krant.

Mijn geheugen geeft mij in dat de eerste stoplichten in Horst verschenen op de kruising Venrayseweg – Wittebrugweg, bij wat toen nog De Oude Lind heette. Maar sommige mensen uit mijn nabije omgeving worden niet moe mij te wijzen op mijn haperende geheugen. Een deel van hen behoort tot de school die er heilig van overtuigd is dat de kruising Venrayseweg – Noordsingel de primeur had op Horster stoplichtengebied.

Ook de vraag waar de eerste Horster stoplichten verrezen moet je eigenlijk niet met de waarheid willen verpesten. Zal ik daarom niet doen. (Niet uit te sluiten valt trouwens dat iemand dat ooit al heeft gedaan en me daar naar aanleiding van dit stukje fijntjes op zal wijzen.) Op basis van een uit de collectie krantenknipsels van een voormalig bewoner van de Oranjestraat opgediept artikel uit Dagblad De Limburger durf ik nu wel het sterke vermoeden uit te spreken dat de kruising Venrayseweg – Noordsingel in 1993 of 1994 is voorzien van stoplichten.

In dat artikel noemt verkeerskundige J. van Grinsven het overigens geen verkeers- of stoplichten maar ‘rijlichten’ – wat ik op basis van eigen ervaringen een flagrante ontkenning van de werkelijkheid zou willen noemen.

Het artikel verscheen in de krant van 31 maart 1993. Aanleiding was een informatieavond over de herinrichting van de kruising. Omwonenden spraken daar hun verontrusting uit over de voorgenomen plaatsing van stoplichten. Ze vreesden opstoppingen. Bovendien voorzagen ze sluipverkeer in de Norbertuswijk en op de Gastendonkstraat en Wittebrugweg. Verantwoordelijk wethouder Ger Driessen betoogde dat de stoplichten juist voor meer veiligheid en een betere verkeersafwikkeling zouden zorgen. Desondanks beloofde hij de noodzaak van stoplichten nog eens te bekijken:

‘Misschien zijn ze nu niet nodig, maar het verkeer neemt de komende jaren alleen maar toe. Over enkele jaren kunnen we niet meer zonder.’

Houd me ten goede, maar Ger Driessen een beetje kennende zijn die stoplichten er in 1993 of 1994 gewoon gekomen. Hoe dan ook moet De Grote Visionair worden nagegeven dat we inmiddels inderdaad niet meer zonder kunnen.