‘Huize Berkele Heem – Horst – Recreatiezaal’ vermeldt de achterzijde. ‘Huize’ staat voor ‘bejaardenhuis’ of ‘bejaardencentrum’ – de schilderachtiger benaming ‘oudemannenhuis’ had afgedaan. De kaart moet kort na de opening in 1958 zijn uitgebracht: de postzegel van 4 cent is afgestempeld op 10 juli 1959. Onbezoedelde parketvloer, telkens vier keurig aangeschoven houten stoelen rondom de acht vierkante houten tafels. Met uitzondering van de middelste tafel bij het raam op elke tafel, precies in het midden, een asbak; op de tafel links bij het raam iets dat een tijdschrift uit de leesmap zou kunnen zijn. Centraal tegen de achterwand de treurbuis, zwartwit. Rechts daarnaast een plantenstandaard. Of is het een muurtekening? Daarvoor een plant, ook links in de hoek een plant. Ruime lichttoevoer, hoog plafond, waaraan lampen in trosjes van drie bungelen. Het wachten is op de eerste bezoekers. De spruitjesgeur wijkt in de loop van de dag voor het aroma van de bolknak. Koffie maakt plaats voor jonge klare, oude jenever, vieux, advocaat. Wakende ogen van de zusters van het Kostbaar Bloed, die hier de scepter zwaaien. Kaarten, elke middag kaarten, kienen zal pas later komen. Walsjes op de dansmiddagen. Allemaal zo goed bedoeld. En toch: verveling. Eenzaamheid, eindeloze eenzaamheid. Verdriet. Verholen tranen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten