Intermezzo – NS-wandeltocht

Een opmerkelijk bijrolletje in het Groendebat van vorige week speelde de NS-wandeltocht Mariapeel. Of beter: een blijkbaar recent in Trouw verschenen artikel over de NS-wandeltocht Mariapeel. Een artikel waarin het buitengebied van Horst aan de Maas het moest ontgelden. Iedere aanwezige scheen het te hebben gelezen. Eensluidende conclusie van de dame en heren politici: het kon niet anders of het artikel was geschreven door zo’n chagrijnig stuk vreten uit het westen dat alles door een negatieve bril bekijkt. De geachte aanwezigen moesten zich vooral niets op hun mouw laten spelden door zuurpruimig westers journalistenvolk. Boodschap van de politici: Horst aan de Maas is fantastisch mooi!

Ik kende het artikel niet, had er eerder ook nog niemand over horen praten, maar mijn belangstelling was uiteraard gewekt – zelf niet wars zijnde van enige azijnpisserij. Dus schafte ik enkele dagen later voor 1,30 euro het artikel digitaal aan (alles kan tegenwoordig). Bepaald geen weggegooid geld, moet ik zeggen. Hilarisch stukje van de inderdaad in het westen (Leiden, zo werd me duidelijk na enig googlen) woonachtige Monica Wesseling. Het begint al met de titel: ‘Een saaie, écht lelijke NS-wandeltocht.’ In de intro windt ze er evenmin doekjes om: ‘Landelijk schoon bleek oerlelijk; de frisse lucht letterlijk adembenemend.’

Beginpunt van de wandeling is station Horst-Sevenum: ‘De omgeving van station Horst-Sevenum is met industrieblokken en “tijdelijk neergezette dingen” al net zo lelijk als die van grotere dorpen en steden.’

Een ontmoeting met een lokalo fleurt Monica even op. ‘Maar we worden al snel afgeleid door de nare, weeë geur van “te veel varkens in een hok”, een varkenshouderij. Wellicht zijn we een beetje overgevoelig - vegetariërs als we zijn - maar zou het nu echt niet anders mogelijk zijn om op de zandgrond te boeren?’

Een ‘meanderend waterloopje’ vlakbij Sevenum ‘oogt bijna idyllisch’. ‘We proberen de nabijgelegen akkers vol maïsstoppels maar even niet te zien. Maïs is immers weinig meer dan een mestput en bijzondere planten houden daar niet van.’ 
Sevenum is ‘weinig opwindend’ en Evertsoord ‘ademt strengheid’. Het landschap is ook al evenmin erg opwindend. ‘De plaatselijke makelaars zitten blijkbaar ook enigszins met de saaiheid van het landschap in hun maag aangezien de huizen opeens “buitenstaete” moeten heten om aantrekkelijk te kunnen zijn.’

De Mariapeel (‘Hollands Siberië’) kan Monica ondanks een enkele kanttekening wel bekoren. Griendtsveen eveneens: ‘Het café langs het kanaal is zomaar open en gelaafd maken we nog een ommetje door het dorp. Een prettig ommetje, een langs oude “welstandige” huizen. Het eind is zoet. Gelukkig maar.’

Griendtsveen is het eindpunt van de wandeling. Tijd voor een eindoordeel: ‘Onverdeeld mooi is de route zeker niet. De Mariapeel is aangenaam, net als Griendtsveen en kleine stukjes langs de route, maar het platteland is afwisselend saai en regelrecht lelijk.’

Inderdaad bepaald niet mals allemaal. Zijn die politici nu zo slim of is Monica zo dom? Of is Monica zo slim en zijn die politici zo dom? Ik geloof dat ik het antwoord wel weet.