Mild gekruid

maandag 17 maart 2014

Klein mysterie 543 – Victor Veilig (2)

Soms kan het geen kwaad jezelf te herhalen. Alweer bijna vier jaar geleden uitte ik hier m’n oprechte verontwaardiging over het begrip ‘verkeersmaatje’. Een verkeersmaatje is een felgroen of –geel plastic mannetje dat automobilisten moet aanzetten snelheid te minderen.
Maar, schreef ik destijds: ‘Met die naam kom je natuurlijk helemaal nergens. Bij “verkeersmaatjes” zou ik persoonlijk juist de neiging hebben het gaspedaal nog wat verder in te drukken.’ Vier jaar later sta ik nog altijd vierkant achter die woorden. Toen ik deze week in diverse lokale media (klik bijvoorbeeld hier) las dat wethouder Paul Driessen iemand in Hegelsom twee verkeersmaatjes had overhandigd, kon ik braakneigingen dan ook nauwelijks onderdrukken. Noem ’m dan tenminste Victor Veilig, zoals elders in het land te doen gebruikelijk. Nog beter is natuurlijk Remmie Rem (naar analogie van z’n Duitse broertje Benni Brems). Of Traianus Traag. Of Stannie Stapvoets. Of Hansje Halt. Of Stoffel Stop.
Uiteraard wilde ik wel eens zien hoe de verkeersmaatjes in Hegelsom functioneren. Maar hoe goed ik het Bakhuuske (dit is godbetert een straatnaam – hoe verzin je het?), waar de wethouder beide heren deze week heeft bezorgd, de afgelopen dagen ook heb uitgekamd: van de verkeersmaatjes geen spoor te bekennen! Het Victor Veilig Bevrijdingsfront zal toch niet uit de dood zijn herrezen? Het Bevrijdingsfront baarde enkele jaren geleden opzien door op tal van plaatsen Victor Veiligs te ontvoeren om hen vervolgens de vrijheid te geven. Dit in een poging de onderdrukking van ‘onze genetisch geplastificeerde medemens’ aan de kaak te stellen. De acties van het Victor Veilig Bevrijdingsfront waren in die zin een succes dat tal van westerse mogendheden inmiddels zijn gestopt met de genetische modificatie van geplastificeerde mensachtigen. Een wederopstanding van het front zou verband kunnen houden met het recent aangenomen voorstel geplastificeerde mensachtigen te beroven van zowel hun actief als passief kiesrecht.
Mogelijk om eventuele actie van het Victor Veilig Bevrijdingsfront voor te zijn, heeft een bewoner van de Molenveldweg geopteerd voor een andere snelheidsremmer. Weliswaar ook van plastic, alleen niet in de vorm van een mensachtige:
Overigens dient opgemerkt dat ik er pas sinds vorige week, en dan ook nog dankzij M., achter ben dat deze auto is bedoeld om snelverkeer aan te zetten tot snelheidsvermindering. Terwijl het ding er toch al minimaal een jaar staat. Toen ik er voor het eerst acht op sloeg dacht ik dat het een speelobject betrof. Het vreemde was alleen dat het erg lang bleef staan.
Pas na verloop van tijd zag ik dat de auto met ijzerdraad aan een hek was bevestigd. Daarop ontwikkelde ik de theorie dat het ding hier was neergezet om de aandacht te vestigen op de nabijgelegen gastouderopvang (alweer zo’n vreselijk woord). Toen ik die theorie vorige week voorlegde aan M. begon hij meewarig te lachen. ‘Snap je dan echt niet dat dat een snelheidsremmer is? Ligt er wat mij betreft zelfs een beetje té dik bovenop.’ Beschaamd droop ik af. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten